Title
|
مقايسه ناگويي خُلقي در كودكان با و بدون اختلال نقص توجه/ بيش فعالي
|
Type
|
Article
|
Keywords
|
اختلال نقص توجه/ بيش فعالي، ناگويي خلقي، كودكان
|
Abstract
|
هدف: اختلال نارسايي توجه همراه با بيش فعالي يك اختلال عصبي رشدي است و از شايع ترين اختلالات دوران كودكي است كه توجه روانشناسان، روان پزشكي و متخصصان باليني را به خود جلب كرده است. بر اين اساس اين پژوهش با هدف مقايسه ناگويي خلقي در كودكان با و بدون اختلال نقص توجه/ بيش فعالي صورت گرفت. روش: روش پژوهش علي مقايسه اي بود. جامعه آماري اين پژوهش شامل تمامي دانش آموزان پسر مقطع ابتدايي داراي اختلال نقص توجه/ بيش فعالي و عادي شهر اصفهان بودند كه به شيوه نمونه گيري تصادفي خوشه اي انتخاب شدند. در ابتدا، پرسشنامه كانرز والد، معلم و پرسشنامه سلامت عمومي براي هريك از كودكان تكميل گرديد. در مرحله دوم 120 نفر از كودكاني كه در كرانه بالاتري قرار داشتند (يعني افرادي كه بالاترين نمره را در پرسشنامه كانرز كسب كرده بودند) به مصاحبه باليني دعوت شدند، براي تشخيص اختلال نقص توجه/ بيش فعالي؛ مصاحبه تشخيصي توسط روانپزشك انجام شد. از بين افراد دعوت شده به مصاحبه 20 نفر بر اساس تشخيص روانپزشك كنار گذاشته شدند. در نهايت دو گروه 100 نفره (100 نفر بيمار و 100 نفر عادي) با استفاده از مقياس ناگويي خلقي تورنتو مورد مقايسه قرار گرفتند. يافته ها: نتايج تحليل واريانس چند متغيره نشان داد كه نمرات كودكان مبتلا به اختلال نقص توجه/ بيش فعالي در مولفه هاي ناگويي خلقي: ناتواني در شناسايي احساسات، ناتواني در توصيف احساسات و سبك تفكر برون مدار به صورت معناداري بيشتر از كودكان عادي بود. نتيجه گيري: بر اساس يافته هاي حاصل از پژوهش مي توان نتيجه گيري كرد كه كودكان با اختلال نقص توجه/ بيش فعالي داراي برخي از ويژگي هاي ناگويي خلقي هستند و در پاسخ هاي هيجاني دچار نارسايي هستند. بنابراين توجه به مسائل هيجاني افراد با اختلال نقص توجه/ بيش فعالي بيش از پيش حائز اهميت است.
|
Researchers
|
Yousef Dehghani (First researcher) , Nezhat Moradi (Second researcher) , Ayesheh Pabarzi (Third researcher) , Sara Kheirandish (Fourth researcher)
|