Title
|
ساخت و مشخصه سازي نانوالياف حاوي دارو بر پايه آلژينات براي استفاده در پانسمان زخم
|
Type
|
Thesis
|
Keywords
|
نانوالياف؛ زيست سازگار؛ آلژينات؛ الكتروريسي؛ كنترل رهش دارو
|
Abstract
|
در دهه هاي گذشته، دارو رساني رشد سريع و فوق العاده اي در علم داروسازي داشته است. در اين مطالعه، با توجه به اين كه دارو فرايند التيام را تسريع مي بخشد، دكسپانتنول و عصاره بنه كوهي (Pistacia atlantica) به تركيب پليمري آلژينات/ پلي وينيل الكل با استفاده از روش تركيب افزوده مي شود. نتايج نشان داد كه با افزايش غلظت محلول پليمري پلي وينيل الكل، قطر نانوالياف و همچنين ويسكوزيته محلول افزايش يافته، به طوري كه از محلول پلي وينيل الكل با غلظت 10 درصد وزني نانوالياف يكنواخت تري توليد شده است. سپس با افزودن پليمر آلژينات به محلول پلي وينيل الكل، نقصان فرايند الكتروريسي در فرايند توليد نانوالياف با افزايش غلظت محلول پلي وينيل الكل به 10 درصد وزني اصلاح شد. به منظور بررسي اثر پليمر آلژينات بر تورم و تخلخل نانوالياف با استفاده از تست تورم و تخلخل مشخص شد كه افزودن آلژينات به محلول پليمري پلي-وينيل الكل، تورم حدود 3/1 برابر و تخلخل نانوالياف 6 /2 درصد نيز افزايش يافته است. نانوالياف توليدي با استفاده از طيف سنج تبديل فوريه مادون قرمز (FTIR)، پراش اشعه ايكس (XRD)، ميكروسكوپ الكتروني روبشي (SEM)، گرما وزن سنجي (TGA) و آزمون استحكام كششي مشخصه سازي شد. سپس، نتايج رهش دارو دكسپانتنول از اين دو نوع نانوالياف نشان داد كه نانوالياف حاوي كيتوزان 1 درصد وزني/حجمي كنترل رهش دارو بهتري نسبت به بقيه پوسته هاي مختلف فراهم مي كند. همچنين، رهش دارو از پانسمان زخم حاوي دكسپانتنول از مكانيزم نفوذ فيك و مدل كروسمير-پپاس پيروي مي كند. آزمون سمناكي و كشت سلولي نشان داد كه نانوالياف آلژينات/ پلي وينيل الكل- كيتوزان حاوي دكسپانتنول نه تنها نسبت به سلول هاي فيبروبلاست غيرسمي هستند بلكه بر چسبندگي سلولي و مورفولوژي نيز تأثيرگذار بود. بنابراين نانوالياف توليد شده مي تواند براي كاربردهاي بيولوژيكي و پزشكي به عنوان پانسمان زخم استفاده شود.
|
Researchers
|
Shahriar Osfouri (Primary advisor) , Reza Azin (Primary advisor) ,
|