|
Abstract
|
ويليام پي. آلستون ( -1921) براي تجربة ديني ساختاري مشابه با ساختار تجربة حسي قايل است و آن را آگاهي مستقيم به خدا مي داند. هدف اصلي او دفاع از اين ديدگاه است كه آگاهي مستقيم به خدا، مي تواند اعتقاد به برخي اوصاف و افعال درك شدني خداوند را موجه نمايد. آلستون در تبيين نظرية خود درباره تجربة ديني بيشتر بر دو چيز تكيه مي كند: نخست، تجربة حسي و دوم، گزارش هاي فراواني كه از صاحبان تجربة ديني نقل شده است. در اين نوشتار تنها به سه ايراد از ايرادهاي اصلي و مهم ديدگاه آلستون كه به برخي از آنها نيز كمتر پرداخته شده است، مي پردازيم: 1) ناسازگاري تجربه هاي عرفاني در سنت هاي ديني مختلف و فرهنگ هاي گوناگون؛ 2) ناهمخواني نظرية آلستون در باب تجربة ديني با ديدگاه انحصارگرايي او در مورد مسيحي؛ 3) تكيه آلستون بر كتاب مقدس. هرچندآلستون به بسياري از نقدها پاسخ داده است، اما پاسخ هاي او در برخي موارد كافي و قانع كننده به نظر نمي رسند.
|