|
Title
|
تصويرسازي استعاره در دعاهاي قرآني
|
|
Type
|
Article
|
|
Keywords
|
قرآن، دعاهاي قرآن، بلاغت، استعاره، معناشناسي
|
|
Abstract
|
استعاره، هنري بياني است كه در آن دو امر متفاوت كنار هم مي نشيند و موجب وحدت ميان اضداد مي شود. اين شيوه بياني از دو چيز، تعبيري تازه ارائه مي دهد كه شنونده يا خواننده با استعمال حقيقي آن را حس نمي كند. اين هنر بياني در قرآن به دو صورت استعاره مصرحه و مكنيه، فراوان يافت ميشود. در اين پژوهش، استعاره هايي كه در دعاهاي قرآني به كار رفته است، استخراج شده و به جلوه هاي زيباشناسي آن اشاره رفته است. مهم ترين جلوه هاي زيباشناسي استعاره در دعاهاي قرآني عبارتند از: 1. مبالغه، 2. رعايت نظم و تناسب در آيات و ايجاد نوعي موسيقي در كلام به طوري كه سخن از يكنواختگي خارج مي شود، 3. تشخيص و تجسيم، 4. تحسين ظاهر و معناي لغت. آنچه در همه استعاره هاي قرآني حائز اهميت است، موضوع سياق و بافت آيات است به طوري كه بدون در نظر گرفتن آن نمي توان به معنا و مفهوم استعاره پي برد. نگارنده در اين مقاله با استفاده از شيوه استقرائي و توصيفي تحليلي، تنها استعارههاي موجود در دعاهاي قرآن را از بين تمام استعاره هاي قرآني، استخراج كرده تا به نتيجه گيري بهتر و ملموس تري دست يابد.
|
|
Researchers
|
Hossein Mohtadi (First researcher)
|