|
Title
|
مطالعه آزمايشگاهي الگوي آبشستگي اطراف شكل هاي متفاوت پايه پل تكي با و بدون طوق مستقر در قوس 180درجه تند در شرايط جريان ناماندگار
|
|
Type
|
Thesis
|
|
Keywords
|
جريان ناماندگار، الگوي آبشستگي، شكل پايه ، طوق، قوس 180 درجه تند.
|
|
Abstract
|
با برخورد جريان آب به پايه پل كه با پديده جدا شدگي ميدان جريان و تشكيل گردابه در اطراف پايه پل همراه است، آبشستگي موضعي در بستر اطراف پايه پل رخ داد. اين پديده به عنوان يكي از اصليترين عامل تخريب و خسارت به پل ها مطرح است كه ساختارهاي مختلف جريان در اطراف پايه پل شبيه به جريان رو به پايين و گرداب نعل اسبي در وجه جلوي پايه و گردابهاي برخاستگي ناشي از جدايش جريان از پايه پل در كنارهها و پايين دست پايه ميباشند. نتايج تجربي نشان داده است كه به علت وجود مجموعه گردابه ها، مصالح بستر در اطراف پايه هاي پل در معرض نيروهاي حاصل از جريان و گردابه هاي حاصل از آن ميباشند. شكل پايه پل يكي از پارامتر هاي تاثيرگذار در تغيير الگوي جريان است. كاهش آبشستگي اطراف پايه پل به وسيله سازه هاي محافظ نيز همواره مد نظر مهندسين بوده است. طوق يكي از اين سازه هاي محافظ است كه با منحرف كردن جريان ها نقش موثري در كاهش آبشستگي دارد. در مطالعه حاضر تأثير زمان وقوع اوج، زمان تداوم هيدروگراف و موقعيت استقرار پايه بر آبشستگي اطراف شكل هاي متفاوت پايه پل تكي با و بدون طوق، مستقر در قوس180 درجه تند در شرايط جريان ناماندگار بررسي شد. محدوده سرعت جريان از شرايط نزديك به آستانه حركت شروع و به شرايط بستر متحرك افزايش يافت. در هر آزمايش، تغييرات زماني عمق آبشستگي بيشينه موضعي اندازه گيري شد. نتايج نشان داد براي هيدروگراف با زمان تداوم ثابت، زمان وقوع دبي اوج سيلاب تأثيرناچيزي بر عمق آبشستگي بيشينه موضعي دارد، ولي تفاوت در نسبت زمان رسيدن شاخه صعودي به اوج، به زمان رسيدن شاخه نزولي هيدروگراف به دبي پايه، بر توسعه زماني عمق آبشستگي بيشينه موضعي و خروج رسوبات از قوس مؤثر است. با مقايسه حالت با و بدون طوق مشاهده شد كه طوق تاثير چنداني بر كاهش يا افزايش ميانگين حداكثر عمق آبشستگي در قوس، در موقعيت هاي مختلف استقرار پايه ندارد. در بيشتر آزمايشات، عمق آبشستگي بيشينه چاله آبشستگي تابع هندسه قوس بود. بيشينه ارتفاع رسوب گذاري تابع دبي پيك و هندسه قوس است، تغيير موقعيت استقرار پايه تاثير چنداني بر ميانگين بيشينه ارتفاع رسوب گذاري نداشت. ميانگين بيشينه حجم چاله آبشستگي، با نزديك شدن محل استقرار پايه ها به انتهاي قوس، كاهش يافت. استفاده از طوق در موقعيت هاي 60، 90 و 120 درجه به ترتيب باعث كاهش 50، 60 و 45 درصدي ، ميانگين
|
|
Researchers
|
Mohammad Vaghefi (Primary advisor) ,
|