ايجاد تراسهاي چوبي يا شناشيرها از جمله تدابيري است كه براي سايه اندازي بر روي بازشوهاي غربي
ساختمانها در بافت قديمي شهر بوشهر مورد استفاده قرار گرفتهاند. اين سايهبانها علاوه بر نقش سايهاندازي، از جمله
آرايههاي معماري سنتي بوشهر نيز بحساب ميآيند اما عملكرد سايهاندازي آنها در بعدازظهرها، از ارديبهشت تا آبان
ماه، ناقص بوده و نميتوانند سايه مناسب را براي بازشوهاي غربي فراهم نمايند. اين مقاله با هدف اصلاح و بهبود
عملكرد سايهاندازي شناشيرهاي ضلع غربي و با تكيه بر تحقيقات ميداني و شبيهسازي رايانهاي و دادههاي يك ساعته
مربوط به تابش خورشيد در طول سال نگاشته شده است. نتايج بدست آمده نشان ميدهد كه عملكرد شناشيرهاي
اصلاح شده به روش نقاب سايه الگي، به طرز چشمگيري بهبود يافته و استفاده از آنها را در معماري و سيماي شهري
معاصر بوشهر امكانپذير ميسازد.
|