|
Title
|
پسوندِ «الف و نونِ» نسبتِ فارسي يا علامتِ تثنية عربي؟ نقدي بر سخنان ناجي معروف و جستجويي در اَعلام تاريخي بصره
|
|
Type
|
Article
|
|
Keywords
|
Not Record
|
|
Abstract
|
غالباً گمان بر اين است كه پيوند زبان فارسي با زبان عربي، محدود به واژگان معرّب است؛ ولي شواهد تاريخي نشان مي دهد كه ارتباط ميان اين دو زبان، ريشه دار تر از واژ گان معرّب است. پسوند «الف و نون»، شاهدي مهم در پيوند با تأثير و نفوذ ريشه دار زبان فارسي در زبان عربي است. چنان كه پيداست از كاركردهاي اين پسوند، در زبان فارسي، نسبت ساز بودن آن است؛ اما نكت? جالب توجه در پيوند با اين پسوند، حضور آن در شماري از اَعلام تاريخي بصره است. نخستين كسي كه به اين نكته اشاره كرده ياقوت حموي در كتاب معجم البلدان است. سده ها پس از ياقوت، ناجي معروف، مورخ معاصر عراقي به اين موضوع پرداخت و سخن ياقوت را نادرست انگاشت و اين پسوند را نه پسوند نسبت ساز فارسي بلكه نشان? مثناي عربي تلقي نمود. ايشان به تخطئ? سخن ياقوت بسنده نكرد، بلكه فراتر از اين، پسوند «ان» جمع فارسي را نيز همان الف و نون تثني? عربي دانست كه وارد فارسي شده و معناي جمع پيدا كرده است. شواهد عيني تاريخي و زباني نشان مي دهد كه سخن ناجي هم در ارتباط با نظر ياقوت و هم در پيوند با نشان? جمع فارسي، نادرست است
|
|
Researchers
|
naser zare (First researcher)
|