|
Title
|
مطالعۀ تطبيقي زبان بدن در قرآن و ترجمه هاي فارسي آن (با تكيه بر حركات دست در ترجمه هاي خرمشاهي و گرمارودي)
|
|
Type
|
Article
|
|
Keywords
|
قرآن كريم،ترجمه، زبان بدن، حركات دست، خرمشاهي،گرمارودي.
|
|
Abstract
|
در برخي گزاره ها و اصطلاحات ادبي قرآن كريم از زبان بدن و از جمله از زبان"حركات دست"، براي انتقال پيام استفاده شده است. ترجمۀ مناسب در برگرداندن اين ارتباطات فرازباني بسيار اهميت دارد و دقت مضاعف مترجم را مي طلبد. اين اصطلاحات بر رفتارهايي دلالت مي كنند كه ريشه در زبان و فرهنگ دارند. بر اين اساس با توجه به اشتراكات فرهنگي و پيوندهاي تاريخي گسترده ميان دو زبان فارسي و عربي، فرض بر اين بوده است كه مفاهيم فرازبانيِ مبتني بر حركات دست، معادل هايي رايج در زبان فارسي داشته اند. در جستار پيش رو، شيوۀ تحقيق توصيفي-تحليلي بوده كه در آن، ترجمۀ اصطلاحات و گزاره هاي ادبي مبتني بر زبان دست در ترجمۀ موسوي گرمارودي و خرمشاهي با نگاهي تطبيقي بررسي شده تا مشتركات دو زبان در اين زمينه مشخص شود و حدود و ابعادِ قوت و ضعف مترجمان در كاربرد الگوهاي فرهنگي و اصطلاحاتِ منعكس كنندۀ اين الگوها، تبيين گردد. نتايج پژوهش نشان مي دهد كه اغلب جملات و عبارات قرآنيِ مبتني بر حركات دست و مفاهيم ناشي از آن، معادلي در فرهنگ و زبان فارسي دارد. در خصوص عملكرد مترجمان نيز مشخص شده كه ايشان با لحاظ اين بستر غني در زبان فارسي، در ترجمۀ خويش به معادل هاي زبان بدن توجه داشته اند. در برخي نمونه ها نيز ناگزير شيوۀ تحت اللفظي را در پيش گرفته اند و اين مسئله به تفاوت الگوي فرهنگي دو زبان برمي گردد و طبيعي است كه نمي توان انتظار شرايط نگاشت يكسان و كاملاً مطابق را داشت.
|
|
Researchers
|
Mohammad Javad Pourabed (First researcher) , Naser Jaberi (Second researcher) ,
|