|
Title
|
نقش حكومت مظفريان در تحولات خليج فارس
و مناطق پس كرانه اي آن (736-795 هـ.ق)
|
|
Type
|
Thesis
|
|
Keywords
|
حكومت مظفري، خليج فارس، ايلخانان، تحولات سياسي اقتصادي
|
|
Abstract
|
موقعيت ويژه ي جغرافيايي خليج فارس موجب شده تا اين منطقه به يكي از مراكز اصلي تبادلات اقتصادي و مروادات اجتماعي بين نواحي شرق آفريقا، حوزه ي اقيانوس هند و جنوب شرق آسيا تبديل شده و همواره در مسئله ي رقابت بين قدرت هاي بزرگ منطقه اي و جهان داراي جايگاه ويژه اي بوده است.
راه هاي تجاري اين دوره را با توجه به كاركردي كه در تجارت داخلي و خارجي داشته اند، مي توان به دو دسته كلي درون مرزي و برون مرزي تقسيم كرد. جاده هاي تجاري درون مرزي كه در سطوح محلي، شهري و منطقه اي عمل مي كردند، همه مسيرهاي زميني داشتند، كه اين مسيرها در بهترين حالت، به بنادر و سواحل ختم مي شدند. بنابراين در كنار ضروريات اقتصادي، ملاحظات سياسي نظامي نيز در ميزان رونق مسيرهاي ارتباطي سهم عمده اي داشتند. در اين زمينه ماهيت نظامي و مشكلات مداوم آن ها در نواحي مرزهاي داخلي كه با لشكركشي هاي هميشگي و عبور و مرور سپاهيان همراه بود، باعث شد كه توجه به جاده ها با اهميت تجاري آن ها در هم آميخته شود و به عمران جاده ها و به رشد تجارت كمك كرد و رونق خاصي در فعاليت هاي پستي و ارتباطي در زمان مغولان و ايجاد امنيت و ثبات در مسيرهاي ارتباطي داشت. شكل گيري حكومت آل مظفر كه به اقتضاي شرايط تاريخي، باعث توجه به تجارت و راه هاي تجاري، تمركز قدرت و امنيت لازم در مسيرها شد؛ و علاقه و اهتمامي كه مغولان به مقوله ي تجارت داشتند، زمينه ي رشد و توسعه ي تحولات سياسي، نظامي، فرهنگي و اقتصادي خليج فارس را در آن دوران و قرون بعدي رقم زد.
|
|
Researchers
|
Habib Habibinia (Student) , Ali Rasoli (Primary advisor) , Hamid Asadpour (Advisor)
|