|
Title
|
ايده ها و آراي محمّدرضا شفيعي كدكني دربارۀ سهراب سپهري
|
|
Type
|
Article
|
|
Keywords
|
سهراب سپهري، محمّدرضا شفيعي كدكني، شعر جدولي، فاواميزي، حسّ آميزي.
|
|
Abstract
|
شعر سهراب سپهري به عنوان يكي از چند شاعر برجستۀ ايران معاصر، از تيررس دقّت محمّدرضا شفيعي كدكني دور نمانده و در غالب نوشته هاي وي كه يا يكسره دربارۀ شعر معاصر ايران است(: با چراغ و آينه؛ ادوار شعر فارسي) و يا در آن ها به مناسبت به شعر معاصر ايران و چهره هاي آن نيز اشاراتي شده(: شاعر آينه ها؛ شعر معاصر عرب)، از ايده ها و آراي وي دربارۀ سپهري و هنر شاعري وي نشاني مي توان به دست داد. سپهري براي شفيعي كدكني، شاعري است ستودني؛ اين قابل ستايش بودن در چهار ساحت قابل رصد كردن است: در ضمن ستايش شعر معاصر ايران، در ضمن ستايش شعر مدرن ايران، در ضمن ستايش برخورداري هاي شعر مدرن ايران از تحوّلات ادبي اروپا، و ستايش سپهري از حيث سپهري بودن. همچنين با توجّه به نظريۀ شفيعي كدكني در تبعيّت شعر معاصر ايران از تحوّلات ادبي اروپاي قرون اخير، شعر سپهري به عنوان يكي از چهره هاي اين جريان، تأثيرپذيري هاي خود از شعر فرنگي را در به عاريه گرفتن شگرد شعري سن ژون پرس در ناهمگون آميزي واژگاني(فاواميزي) و نيز الهام گيري از تي. اس. اليوت و ژاك پره ور و حتّي در گرايش به درك بوديستي از جهان و عرفان شرق دور، نشان مي دهد. هرچند كه از نظر شفيعي كدكني، افراط در فاواميزي، شعر سپهري را در آخرين دفتر شعري وي، «ما هيچ ما نگاه»، به بن بست كشانده و ضمن برملا كردن ترفند زباني سپهري در دستيابي به سبك ويژۀ خود، اشعار اين دفتر را كه وضعيّت «شعر جدولي» را پيدا كرده، از منظر زيبايي شناسيك و نيز رسانگي و ايصال، به شدّت آسيب پذير كرده است.
|
|
Researchers
|
Mojahed Gholami (First researcher)
|