|
Title
|
نگاه رمانتيك در تصوير پردازي كلاسيك؛ پژوهشي در غزل هاي ابن زيدون
|
|
Type
|
Article
|
|
Keywords
|
رمانتيسم كلاسيسم ابن زيدون تصويرپردازي غزل
|
|
Abstract
|
مكتب رمانتيسم از معروف ترين مكاتب ادبي معاصر است كه بر آثار شاعران و نويسندگان كشورهاي مختلف جهان تأثير فراواني داشته است. بارزترين ويژگي هاي اين مكتب ادبي عبارت اند از: تعبير صادقانه از عواطف شخصي و احساساتي كه در ضمير انسان خطور مي كند؛ ذاتي بودن يا فردگرايي؛ همدلي و يگانگي با طبيعت؛ توجه فراوان به مناظر، به خصوص مناظر بكر و وحشي؛ پايبندي به خيال و تصورات؛ تعبير با استفاده از رمزهاي جديد و الهام بخش؛ رهايي از وزن و قافيه در حد متعادل؛ بازگشت به آغاز و دوران كودكي؛ حسرت بر ايام گذشته؛ رؤيا، عشق، نوميدي، مرگ انديشي و... . اين مكتب هرچند نوظهور است؛ اما به نظر مي رسد بتوان مضامين مورد تأكيد آن را در شعر دوره هاي ادبي پيش از آن نيز يافت. نويسنده در اين مقاله قصد دارد با بررسي غزل هاي ابن زيدون كه از برجسته ترين شاعران اندلس است، به اين پرسش ها پاسخ گويد: كدام يك از مضاميني كه امروزه مضامين رمانتيك خوانده مي شوند، در غزل هاي ابن زيدون وجود دارد؟ تصويرهايي كه شاعر براي بيان اين مضامين ابداع كرده است، تا چه ميزان به ويژگي هاي تصوير پردازي هاي مكتب رمانتيسم نزديك است؟ روش نويسنده براي پاسخ به اين پرسش ها، روش توصيفي-تحليلي است. نتايج تحقيق نشان مي دهد كه هرچند مكتب رمانتيسم، مكتبي جديد است؛ اما اين مضامين را مي توان از مصاديق مضامين رمانتيك در شعر ابن زيدون دانست: اندوه فردي ناشي از عشق بدفرجام به ولادۀ دختر مستكفي كه علاوه بر رسيدن به هجران، سبب به زندان افتادن وي شد؛ اشتياق به وطن كه گاه در اشعار، آميخته به ياد محبوب و گاه در اشعار مستقلِ نمودار شده است؛ بازگشت به دوران گذشته، به خصوص دوراني كه خوشي هاي شاعر در آن رقم خورده است. اين پژوهش همچنين نشان مي دهد كه تصوير پردازي هاي شاعر، به ويژه توصيف هاي او، در محور عمودي شعر از انسجام كمي برخوردار است؛ اما وي در بسياري موارد، براي بيان اغراض و احساسات دروني خويش، زبان استعاري را كه از ويژگي هاي شعر رمانتيك است، برگزيده است.
|
|
Researchers
|
Khodadad Bahri (First researcher)
|