|
Title
|
كاربرد بيوچاركود دامي و بقاياي نخل بر صفات كمي و كيفي گياه توت فرنگي (Fragaria ananassa Duch) تحت تنش كم آبياري
|
|
Type
|
Thesis
|
|
Keywords
|
اصلاح كننده هاي آلي خاك، تنش خشكي، عناصر غذايي، صفات موفولوژيكي، ظرفيت رطوبت مزرعه اي.
|
|
Abstract
|
زمينه: خشكي به عنوان يكي از متداول ترين عوامل محيطي باعث ايجاد تغييرات مرفولوژيكي و بيوشيميايي مختلف درگياهان مي گردد. توت فرنگي گياهي است حساس به تنش خشكي كه در شرايط كمبود رطوبت خاك ميزان عملكرد رويشي و زايشي آن كاهش مي يابد، بنابراين استفاده از نهاده هايي كه بتواند در شرايط خشكي با حفظ آب بر عملكرد گياه تأثير مثبت داشته باشد از اهميت بالايي برخوردار است. بيوچار ماده اي متخلخل و غني از كربن است كه ساختار آن قادر به ذخيره سازي آب و عناصر غذايي مي باشد، به همين دليل آن را به عنوان محافظ در برابر خشكي به ويژه در خاك هاي شني در نظر مي گيرند.
هدف: اين پژوهش با هدف بررسي اثر سطوح مختلف بيوچار بقاياي نخل و بيوچار كود گاوي به عنوان اصلاح كننده آلي خاك، بر صفات كمي و كيفي توت فرنگي (رقم پاروس) تحت تنش كم آبياري در گلخانه دانشكده كشاورزي و منابع طبيعي دانشگاه خليج فارس بوشهر اجرا گرديد.
روششناسي: آزمايش به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملا تصادفي و در سه تكرار انجام گرفت. فاكتورها شامل هفت سطح مختلف بيوچار بقاياي نخل و كود گاوي (صفر، 5/0، 5/1 و 5/2 درصد وزني از دو منبع ذكر شده) و سه سطح رطوبتي (85، 65 و 45 درصد رطوبت ظرفيت مزرعه اي) بود. صفات مورفولوژيك شامل وزن تر و خشك شاخساره و ريشه، طول ريشه، ارتفاع بوته، شاخص سبزينگي و تعداد گل، برگ و غنچه، ميزان فاكتورهاي بيوشيميايي شامل محتواي نسبي آب برگ، نشت يوني، ميزان كلروفيل a، كلروفيل b، كاروتنوئيد و ميزان عناصر فسفر، پتاسيم، كلسيم، منيزيم و سديم در اندام هوايي مورد بررسي قرار گرفت.
يافتهها: نتايج بررسي تجزيه واريانس نشان داد كه اثر ساده بيوچار و تنش خشكي براي تمامي صفات در سطح احتمال يك درصد معني دار شد. همچنين اثر متقابل بيوچار و تنش خشكي نيز براي تمامي صفات بجز ارتفاع بوته، محتواي نسبي آب برگ و محتواي كلسيم اندام هوايي معني دار بود. با بررسي مقايسه ميانگين ها مشخص شد كه اعمال تنش رطوبتي موجب كاهش تمامي صفات مورد بررسي شد، در حالي كه افزودن بيوچار به خاك موجب كاهش اثرات سوء تنش خشكي در گياه شده و افزايش رشد گياه را در پي داشت. به طوري كه در بالاترين سطح بيوچار (5/2 درصد وزني)، استفاده از بيوچار بقاياي نخل و كود گاوي به ترتيب باعث افزايش 89 و 90 درصد وزن تر ريشه، افزايش 50 و 64 درصد ارتفاع بوته، افزايش 70 و 61 درصدي شاخص كلروف
|
|
Researchers
|
Adel Ahramian pour (Student) , Malek Hossein Shahriari (Primary advisor) , Mohammad Hedayat (Advisor) , Ali Dindarloo (Advisor)
|