|
Title
|
واكاوي مؤلفه هاي هوش معنوي در اشعار فاروق شويخ براساس ديدگاه رابرت ايمونز
|
|
Type
|
Article
|
|
Keywords
|
هوش معنوي فاروق شويخ شعر معاصرعربي رابرت ايمونز
|
|
Abstract
|
هوش معنوي شكلي از هوش است كه مفاهيم معنويت و هوش را درون سازة جديد، تركيب كرده و كاربرد منطقي مهارت هاي معنوي را جهت جست و جوي مسائل معنادار و ارزشي در اختيار بشريت قرار داده است. اين هوش كه اساس ارزش ها، باورها و اعمال انسان است، او را قادر مي سازد تا با تمركز بر مسائل هستي شناسانه رشد و تعالي را در لابه لاي واقعيت هاي زندگي بجويد. رابرت ايمونز2 (1958) استاد روانشناسي دانشگاه كاليفرنيا كه پيوند مؤلفه هاي اين هوش با مسائل ديني و اخلاقي در انديشه اش بارز است، از انديشمندان اين نظرية جديد است. از آن جا كه اشعار فاروق شويخ (1976) شاعر معاصر لبناني سراسرْ عرفان و بازتابي از حقايق اسلامي و انساني است، كاركردها و اهداف به كارگيري مؤلفه هاي اين هوش در اشعار اين شاعر در چارچوب انديشه هاي ايمونز موضوع اين پژوهش قرار گرفت. از دستاوردهاي اين پژوهش كه بر روش توصيفي- تحليلي استوار است، مي توان به اين موارد اشاره كرد كه گرچه شويخ از هوش معنوي در اشعارش نامي نبرده اما از آن جهت كه اشعارش از لحاظ بُعد عقيدتي و شناختي، بُعد عاطفي و احساسي و بُعد ارادي بسيار منعطف است؛ لذا اين فرضيه را كه شويخ ناخودآگاه در اشعارش از جلوه هاي اين هوش بهره برده قوت مي بخشد. با واكاوي اشعار شاعر كه منطبق با آموزه هاي اسلام و قرآن بوده و نگاهي جستجوگر به منظور حل مسائل انسان شناسانه دارد، مي توان چنين استنباط كرد كه شويخ ناخودآگاه از سازوكارهاي هوش معنوي در اشعارش به جهت تعالي خويش و حل مسائل هستي شناسانه و كيفيت ارتباط با خدا و انسان بهره برده است.
|
|
Researchers
|
naser zare (Second researcher)
|