|
Title
|
واكاوي هنجارگريزي نوشتاري و دلالت هاي آن در شعر سعدي يوسف بر اساس الگوي زبان شناختي جفري ليچ
|
|
Type
|
Article
|
|
Keywords
|
شعر معاصر عرب، عراق، هنجارگريزي نوشتاري، ليچ،سعدي يوسف.
|
|
Abstract
|
خروج از هنجار رايج نوشتار يكي از گونه هاي هنجارگريزي است. هنجارگريزي نوشتاري كه در تقسيم بندي ليچ يكي از هشت گونۀ هنجارگريزي محسوب مي شود، هنگامي مورد استفاده شاعر قرار مي گيرد كه كلمات به تنهايي بار معنايي كافي براي انتقال پيام را نداشته باشند؛ ضمن اين كه اين فرصت را به خواننده مي دهد تا در تعامل با متن، برداشت آزادي داشته باشد. سعدي يوسف از شاعراني است كه هنجارگريزي نوشتاري در شعر او جايگاه برجسته اي را به خود اختصاص داده است؛ به گونه اي كه مي توان استفاده از هنجارگريزي نوشتاري را ويژگي سبكي او به شمار آورد. در پژوهش پيش رو سعي بر آن است تا با شيوۀ توصيفي- تحليلي و با استناد به شواهدي كه نشان دهندۀ آشنايي زدايي نوشتاري است، ابتدا نمونه هاي اين نوع هنجارگريزي درشعر اين شاعر عراقي مشخص شده و سپس توضيح داده شود كه هنجارگريزي مورد بحث، در شعر او تا چه اندازه رويش طبيعي و بي تكلّف داشته است. در نهايت يافته هاي پژوهش نشان مي دهد كه مهم ترين مصاديق هنجارگريزي نوشتاري در شعر سعدي يوسف عبارتند از: جدا نويسي حروف واژه ها و استفاده از جاي خالي، نوشتن پلكاني و عمودي سطرهاي شعري، استفاده از اشكال هندسي و شكل تصويري اعداد، تكراركلمات و ايجاد هماهنگي بين مفهوم واژه و شكل نوشتاري آن و تغيير اندازه قلم و به كارگيري واژه هايي از زبان انگليسي. هدف ازكاربست اين نشانه هاي ديداري، جلب توجه خواننده و تأثير گذارتر كردن كلام شعري در حوزۀ عاطفه و برجسته تر كردن عينيّت معنا و همچنين تكامل پيام شعري است.
|
|
Researchers
|
Abbas Najafi (First researcher) , naser zare (Second researcher)
|