Title
|
نگاه بينامتنيتي به داستان هاي احمد دهقان با ديدگاه هاي ژرار ژنت
|
Type
|
Presentation
|
Keywords
|
داستان جنگ، احمد دهقان، بينامتنيت، ژرار ژنت.
|
Abstract
|
هر متني با ديگر متون در تعامل است. در واقع هر متني تركيبي از متون گوناگون است. اين سخن، اساس نظريه اي گرديد كه ژوليا كريستوا آن را Intertextuality يا «بينامتنيت» ناميد. نظريۀ بينامتني كه كريستوا ارائه داده بود، توسط نظريه پردازاني از جمله ژرار ژنت پرورش يافت و در چارچوب مشخّصي قرار گرفت. پژوهش حاضر با استفاده از ديدگاه بينامتنيت ژرار ژنت، هشت رمان و مجموعه داستان را از احمد دهقان، با هدف دستيابي به آبشخورهاي آثار داستاني جنگ در دهۀ هفتاد بررسي مي كند. بررسي ها نشان مي دهد كه احمد دهقان تحت تأثير فضاي دهۀ هفتاد براي بيان واقعيّت هاي جنگ، كوشيده است تا از متون شفاهي و مكتوب موردپسند عامّه استفاده نمايد، به طوري كه داستان هاي او مشحون از واژگان، اصطلاحات، ضرب المثل ها، كنايه ها و ترانه هاست كه همگي برگرفته از فرهنگ عامه يا فرهنگ مردم است. البته اين مسئله تا آنجا فراگير است كه حتي در فضاي جبهه و جنگ كه معنويّت و اعتقادات مذهبي حاكميّت دارد، اين مسائل نه از جنس ديدگاه هاي گفتمان رسمي بلكه از جنس اعتقادات عامّه مردم است. البته بسامد استفاده از مفاهيم گفته شده، با فاصله گرفتن از دهۀ هفتاد سير نزولي دارد: «پرسه در خاك غريبه» 50%، «سفر به گراي 270 درجه» 40%، «دشت بان» 30%، «گردان چهار نفره» 20%، «بچه هاي كارون» 15%، «روزهاي آخر» و «مجموعه داستان من قاتل پسرتان هستم» هر يك 10%. به نظر مي رسد نويسنده در آخرين آثارش بيشتر به جهاني شدن مي انديشيده است، چرا كه از مفاهيم فرهنگي–اعتقادي گذشته به دليل محدوديّت جغرافيايي فاصله گرفته و به مفاهيم جديدي روي آورده است كه در فرهنگ جهاني قابل درك تر است.
|
Researchers
|
Zohreh Mallaki (First researcher) , Mojahed Gholami (Second researcher) , zahra naqipour (Third researcher)
|