|
Title
|
مطالعه واژگاني و زباني مبالغه و اغراق در مثنوي معنوي
(براساس اعداد، افعال، ابعاد و ساير واژگان مقوم مبالغه و اغراق)
|
|
Type
|
Thesis
|
|
Keywords
|
مولانا جلال الدين محمد بلخي، مثنوي معنوي، بلاغت، مبالغه و اغراق
|
|
Abstract
|
مثنوي معنوي از نگاه علم بلاغت به دليل استعاري، تمثيلي، رمزي و نمادين بودن، جايگاه خاصي در ادبيات فارسي دارد و همواره مورد توجه محققان قرار گرفته است. مولانا در اين اثر فاخر عرفاني و ادبي، براي القاي انديشه ها و معارف متعالي كه خود به آن دست يافته ، از قابليت هاي گوناگون بلاغي و زباني استفاده كرده است. اين رويكرد او، به مثنوي معنوي ويژگي هايي داده است كه از ابعاد مختلف نيازمند تحليل و مطالعه است. يكي از اين ويژگي هاي پركاربرد، مبالغه و اغراق به كاررفته در مثنوي معنوي است. مبالغه و اغراق، از ابزارهاي كارآمد در جهت برجسته سازي كلام و بيان هنري عواطف و احساسات شاعرانه است و شاعر با بهره گيري از اين آرايه مي تواند احساساتي را كه زبانِ عادي و خبري توانايي بيان آن را ندارد، به گونه اي هنرمندانه در شعر خود به نمايش بگذارد و گسترة وسيع عواطف خود را بهتر و موثرتر بيان كند. در اين تحقيق كه آراية مبالغه و اغراق از نگاه واژگاني و زباني در مثنوي معنوي مطالعه و بررسي شده است، مشخص شد كه مبالغه و اغراق يكي از مهم ترين ويژگي هاي مثنوي معنوي است و مولانا از امكانات متعدد و متنوعي واژگاني و زباني در مبالغه پردازي هايش استفاده كرده است. هرچند شگردهاي مبالغه پردازي در مثنوي گونه هاي مختلف دارد، اما استفاده از عدد، اسناد مجازي، تناقض و تضاد، كلمات گسترده معنا و محدودمعنا، ابعاد زماني و مكاني و جمع بستن كلمات بيشترين و مهم ترين شگردهايي مي باشد كه مولانا از آن ها براي مبالغه پردازي در مثنوي معنوي استفاده كرده است.
|
|
Researchers
|
Mohammad baqer Mohammadi (Student) , Naser Jaberi (Primary advisor) , Mojahed Gholami (Advisor)
|