|
Title
|
بررسي نقش تعديلگر حمايت اجتماعي در رابطه تعارض كار-خانواده و رضايت شغلي
|
|
Type
|
Article
|
|
Keywords
|
تعارض كار- خانواده، حداقل مربعات جزئي، حمايت اجتماعي، رضايت شغلي
|
|
Abstract
|
با توجه به هزينه هاي مستقيم و غيرمستقيم ترك خدمت كاركنان دانشي، مانند انتقال قابليت ها به شركت هاي رقيب و ازدست دادن مزيت رقابتي، ترك خدمت به دغدغة اصلي مديران منابع انساني اين سازمان ها تبديل شده است به طوري كه توجه سازمان ها را به افزايش رضايت شغلي كاركنان معطوف كرده است. رضايت شغلي يكي از عوامل بسيار مهم در موفقيت شغل و عاملي است كه تلاش و رضايت فردي بيشتر براي كاركنان و كارايي و بهره وري بالاتري را براي سازمان به ارمغان مي آورد. بر اساس مطالعات انجام گرفته، يكي از مهم ترين عوامل نارضايتي كاركنان تعارض كار- خانواده است. هدف از انجام دادن تحقيق حاضر، بررسي نقش تعديل گر حمايت اجتماعي در رابطة بين تعارض كار- خانواده و رضايت شغلي كارمندان در پژوهشگاه صنعت نفت است. بدين منظور، اين موضوع در قالب مدلي با درنظرگرفتن نظرية تضاد نقش، توسعه و آزمون شده است. تحقيق حاضر از نظر هدف از نوع كاربردي و از نظر نحوة گردآوري اطلاعات توصيفي و از نوع همبستگي است كه با روش مدلسازي معادلات ساختاري انجام گرفته است. جامعة آماري پژوهش كارمندان پژوهشگاه صنعت نفت و ابزار گردآوري دادهها پرسشنامه است. دادههاي جمعآوري شده با نرم افزارهاي SPSS وSmart PLS تجزيه وتحليل شد. نتايج نشان داد تعارض كار- خانواده زمان محور، تنش محور و رفتارمحور ارتباط منفي با رضايت شغلي دارد. همچنين، حمايت اجتماعي، رابطة بين تعارض كار- خانواده با رضايت شغلي را تعديل مي كند.
|
|
Researchers
|
Mehdi Afkhami Ardakani (First researcher) , Seyed Ghader Radmard (Second researcher) , Ebrahim Rajabpour (Third researcher)
|