|
Title
|
بهينه سازي روابط تجربي و تحليلي تراوايي نسبي در سيستم هاي نفت– آب
|
|
Type
|
Article
|
|
Keywords
|
Not Record
|
|
Abstract
|
در اين تحقيق كليه روابط تجربي و تحليلي ارائه شده جهت تخمين مقادير تراوايي نسبي در سيستم هاي دو فازي نفت -آب بررسي مي شود. 11 رابطه متداول و پركاربرد در مدل سازي جريان هاي دو فازي نفت - آب در محيط متخلخل شامل روابط تجربي هنرپور و همكاران، ابراهيم و كودريتز و الفتاح و همچنين روابط داراي پارامترهاي قابل تنظيم كه شامل رابطه تعميم يافته كوري، رابطه تعميم يافته بروكس و كوري، سيگموند و مك كافري، چيرساي، ون جينوچتن- مولم، LET و لي و همكاران مورد استفاده قرار گرفته است. دقت روابط فوق با استفاده از 644 داده آزمايشگاهي مرتبط با سيستم هاي نفت – آب بررسي و ارزيابي شدند. در تعيين پارامترهاي قابل تنظيم روابط، از روش بهينه سازي غيرخطي گراديان كاهشي تعميم يافته به صورت محلي و كلي بهره گرفته شده است. نتايج حاصل نشان مي دهند كه در مجموع دو رابطه سيگموند و مك كافري و LET به ترتيب داراي نزديك ترين پيش بيني از مقادير آزمايشگاهي تراوايي نسبي فاز نفت و آب مي باشند. درخت تصميم براي بهترين رابطه جهت تخمين مقادير تراوايي نسبي در دو نوع سنگ كربناته و ماسه سنگ و نيز براي سه حالت ترشوندگي آب دوست، ميانه و نفت دوست ارائه شده است. همچنين با توجه به ضعف روابط داراي پارامتر قابل تنظيم در وابسته بودن به داده هاي تجربي تراوايي نسبي در تعيين مقادير پارامترهاي آن ها، از طريق بهينه سازي كلي بر روي گستره وسيعي از داده هاي تجربي، بهترين مقادير پارامترهاي روابط داراي پارامتر قابل تنظيم تعيين و نتايج براي 4 رابطه داراي بالاترين دقت گزارش شده اند.
|
|
Researchers
|
Zahra Sakhaei (First researcher) , Reza Azin (Second researcher) , Shahriar Osfouri (Third researcher)
|