|
Title
|
تأثيرآموزش ساختار والديني بر بهبود نيازهاي روانشناختي، تعامل والد – نوجوان و كاهش رفتارهاي پر خطر در نوجوانان شهرستان بوشهر
|
|
Type
|
FinishedProject
|
|
Keywords
|
Not Record
|
|
Abstract
|
يكي از مشكلات شايع خانواده هاي امروزي نداشتن ساختار والديني است. با توجه به ضعف خانواده ها در كنترل روابط خود با نوجوانان آموزش ساختار والديني از اهميت زيادي برخوردار است. هدف پژوهش حاضر تاثير آموزش ساختار والديني بر بهبود نيازهاي شناختي، تعامل والد-نوجوان و كاهش رفتارهاي پرخطر بود. جامعه آماري تحقيق حاضر شامل كليه ي دانش آموزان متوسطه ي اول در شهر بوشهر در سال تحصيلي 1398-1397 مي باشد. مطالعه از نوع نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون و پس آزمون با گروه كنترل بود. بدين منظور 30 نفر از والدين دانش آموزان به صورت خوشه اي و از مدارس شهر بوشهر انتخاب شدند و به طور تصادفي در دو گروه 30 نفري شامل 15 نفر گروه آزمايشي و 15 نفر گروه كنترل گمارده شدند. گروه آزمايش طي چهار جلسه ي دو ساعته، آموزش ساختار والدين را دريافت كردند. در اين تحقيق، پرسشنامه نيازهاي اساسي روان شناختي (جانسون و فيني 2010) و پرسشنامه تعامل والد- نوجوان (فاين، مورلند و شويل،1983)، توسط دانش آموزان تكميل گرديد و پرسشنامه مشكلات رفتاري (كانرز، 1990) و پرسشنامه تجارب منفي زندگي والديني (ساراسون، جانسون و سيگل،1978) توسط والدين تكميل شد. جهت بررسي فرضيه هاي تحقيق از روش آماري كواريانس چند متغيري استفاده شد. يافته هاي حاصل از تحليل كواريانس نشان داد كه نيازهاي روانشناختي (مولفه ارتباط)، افزايش معناداري يافت اما مولفه هاي شايستگي و خودمختاري به طور معنادار افزايش نيافت و در تعامل والد- نوجوان (مولفه هاي همانندسازي و گفت شنود) افزايش معناداري به دست آمد ، مولفه آزردگي نيز كاهش معناداري يافت اما مولفه عاطفه مثبت افزايش معناداري نيافت و در متغير رفتارهاي پر خطر (مشكلات اجتماعي، مشكلات رواني تني) به طور معنادار كاهش يافت اما در مولفه هاي ديگر اين متغير (مشكلات سلوك و مشكلات اضطرابي-خجالتي) كاهش، معنادار نبود . بر اساس نتايج تحقيق، نتيجه گرفته مي شود كه آموزش ساختار والدين منجر به بهبود تعامل والد-نوجوان و كاهش مشكلات رفتاري گرديد. در پايان پيشنهادات و محدوديت هاي تحقيق ارايه گرديد.
|
|
Researchers
|
Golestaneh Seyed Mousa (First researcher)
|