|
Title
|
اثرات دوره هاي محروميت غذايي و رشد جبراني بر شاخص هاي رشد و كارايي تغذيه، تركيب بيوشيميايي بدن، شاخص هاي خوني و ساختار بافت كبد وروده در تاس ماهيان سيبري جوان ( Brandt, 1986،Acipenser baerii)
|
|
Type
|
Article
|
|
Keywords
|
تاسماهي سيبري،گرسنگي، انتروسيت روده، بازده پروتئين.
|
|
Abstract
|
اثرات دوره هاي طولاني مدت گرسنگي و غذادهي مجدد بر روي عملكرد رشد و تغذيه، تركيبات بيوشيميايي بدن، شاخص هاي خوني و ساختار بافت كبد و روده در بچه تاس ماهيان سيبري (Acipenser baerii) با ميانگين وزني 5/0± 51/34 گرم براي 49 روز بررسي شد. بچه ماهيان سه رژيم غذايي متفاوت را تجربه كردند، كنترل چهار وعده روزانه در روز تا حد سيري، تيمار اول 2 هفته گرسنگي و 4 هفته غذادهي مجدد و تيمار دوم 3 هفته گرسنگي و 4 هفته غذادهي مجدد. زيست سنجي از ماهيان و نمونه هاي مربوط به پارامترهاي بيوشيميايي بدن و پارامترهاي خوني ماهيان در پايان گرسنگي و غذادهي انجام شد. نتايج نشان داد كه در پايان آزمايش اختلاف معني دار (P < 0/05) بين تيمار 1 و گروه شاهد با تيمار 2 از نظر وزن، افزايش وزن بدن، كل غذاي مصرفي، غذاگيري روزانه، نسبت بازده پروتئين و ضريب تبديل غذايي مشاهده شد. همچنين طول پرزهاي ماهيان گروه شاهد به صورت معني داري (P < 0/05) بالاتر از تيمارهاي 2 هفته و 3 هفته گرسنگي بود. نتايج بررسي هاي ميكروسكوپي نشان داد كه در مقايسه با گروه شاهد اكثر علائم پاتولوژيك از جمله دژنرسانس زياد چربي، نكروز سلولي، پرخوني زياد و ركورد صفراوي در كبد تاس ماهيان سيبري در تيمار 1 و 2 مشاهده شد. به طور كلي مي توان نتيجه گيري كرد كه بچه تاس ماهيان سيبري توانايي تحمل دوره هاي گرسنگي طولاني مدت دو هفته را دارند.
|
|
Researchers
|
Mohammad Fakhrian (First researcher) , Vahid Morshedi (Second researcher) , Ahmad Reza Pirali (Third researcher)
|