Research Info

Home \بررسی اثرات سایتوتوکسیک عصاره ...
Title بررسي اثرات سايتوتوكسيك عصاره متانولي حلزون بومي خليج فارس (Peronia peronii ) در مدل حيواني مبتلا به سرطان پوست با استفاده از سلول ها و ميتوكندري هاي بدست آمده از سلول هاي پوست سرطاني
Type Thesis
Keywords كليدواژه ها: ملانوما، Peronia peronii، گونه هاي فعال اكسيژن، ميتوكندري، آپاپتوز
Abstract بيان مساله و هدف: ملانوما يك سرطان تهاجمي و بسيار كشنده با پيش آگهي ضعيف و مقاومت در برابر درمان هاي فعلي مي باشد. اعتقاد بر اين است كه در بيماري ملانوما، فرآيند سيگنال دهي آپوپتوز سركوب مي شود. مطالعات نشان مي دهد كه تركيبات جدا شده از حلزون هاي دريايي داراي خواص ضد سرطاني هستند. با توجه به اثرات سايتوتوكسيك اين عصاره در مطالعات گذشته هدف از اين مطالعه بررسي اثرات سايتوتوكسيك عصاره متانولي حلزون خليج فارس Peronia peronii روي سلولها و ميتوكندري هاي سرطاني ايزوله شده از پوست مدل حيواني مبتلا به سرطان پوست مي باشد. مواد و روش ها: جهت بررسي اثرات سايتوتوكسيك عصاره متانولي حلزون خليج فارس Peronia peronii آزمايشهاي بررسي ميزان فعاليت آنزيم سوكسينات دهيدروژناز ميتوكندريايي جهت تعيين غلظت IC50، تورم ميتوكندريايي، پتانسيل غشاي ميتوكندري، ميزان توليد ROS و خروج سيتوكروم C بر روي ميتوكندري هاي ايزوله شده از سلولهاي سرطاني پوستي موش هاي نژاد C57BL/6 و در نهايت درصد ايجاد آپاپتوز در سلولهاي سرطاني پوستي سرطاني كه با غلظتهاي 2600، 1300 و 650 ميكروگرم بر ميلي ليتر عصاره متانولي Peronia peronii تيمار شده بودند انجام گرديد. يافته ها: نتايج اين مطالعه نشان داد كه غلظت هاي 2600، 1300 و 650 ميكروگرم بر ميلي ليتر عصاره متانولي حلزون خليج فارس Peronia peronii به طور معنا داري باعث افزايش ميزان تورم ميتوكندري و توليد ROS درميتوكندري هاي ايزوله شده از سلول هاي مبتلا به ملانوما، كاهش پتانسيل غشاي ميتوكندري آنها، خروج سيتوكروم C و همچنين باعث القاي آپوپتوز در غلظت 1300 ميكرو گرم بر ميلي ليتر (IC50 ) در ملانوسيت هاي سرطاني بدون اثر بر روي سلولهاي سالم شد. بيشترين و كمترين اثر به ترتيب مربوط به غلظت هاي 2600 و 650 ميكروگرم بر ميلي ليتر بود. بحث و نتيجه گيري: با توجه به نتايج اين مطالعه به نظر مي رسد عصاره متانولي حلزون خليج فارس Peronia peronii با داشتن اثرات سايتوتوكسيكي خود بتواند نقش مؤثري در القاي آپوپتوز و افزايش ميزان ROS داشته باشد و با تكميل مطالعات در آينده به عنوان گزينه اي مناسب و مؤثر با منشأ طبيعي و اثرات جانبي كمتر در مقايسه با داروهاي شيميايي در درمان ملانوما به كار رود.
Researchers Aida Jabbarzadeh (Student) , jalal Pourahmad (Primary advisor) , Amir Vazirizadeh (Primary advisor) , Yalda Arast (Advisor)