|
Title
|
تأثير كيفيت محيطي محلات شهري در حفظ سلامت روان شهروندان در دورۀ همه گيري كرونا (مطالعۀ موردي: شهر كرمانشاه)
|
|
Type
|
Article
|
|
Keywords
|
روان شناسي محيطي، سلامت روان ، كوويد-19 ، كيفيت محيطي ، محلۀ مسكوني
|
|
Abstract
|
در پي همه گيري بيماري كرونا از اواخر سال 2019 ميلادي و در پيش گرفتن سياستهاي قرنطينۀ خانگي، كاهش حضور در مراكز پرازدحام، دوركاري مشاغل، تحصيل از درون منزل و اقدامات مشابه، نگرانيهايي در خصوص آثار منفي اين اقدامات بر سلامت روان مردم مطرح شد. پژوهش حاضر با درك اين نگرانيها در پي تحليل نقش كيفيت محيطي محلات شهري در حفظ سلامت روان شهروندان در دورۀ همه گيري كرونا برآمده است. روش پژوهش، تحليلي- تفسيري و مبتني بر مطالعات اسنادي و پيمايش ميداني است. در گام نخست براي تدوين پرسشنامه، اصلي ترين متغيرهاي محيطي در مقياس محله از مقالات معتبر استخراج شد. به منظور ارزيابي سلامت روان افراد از پرسشنامۀ استاندارد Dass-21 استفاده شد. جامعۀ آماري شامل شهروندان كرمانشاهي بود كه از ميان آنها 200 نفر به طور تصادفي به عنوان نمونه انتخاب شدند. روايي پرسشنامۀ كيفيت محيطي با دريافت نظر خبرگان شهرسازي و پايايي آن نيز به كمك آلفاي كرونباخ به تأييد رسيد. در ادامه، داده هاي حاصل از پرسشنامه ها در نرم افزارSPSS وارد شده و به كمك مدل هاي تحليل عاملي اكتشافي و تحليل همبستگي كانوني سنجيده شدند. يافته ها نشان مي دهد كه كيفيت محيطي محلات در پنج عامل «ساختار عملكردي»، «آسايش محيطي»، «كيفيت فضاي شهري»، «سيماي بصري» و «منظر اجتماعي» دسته بندي مي شود. خروجي تحليل همبستگي كانوني نيز وجود رابطۀ همبستگي ميان عوامل محيطي و سلامت روان را تأييد مي كند. بنابر يافته ها در دورۀ همه گيري كرونا دو عامل «ساختار عملكردي» و «سيماي بصري» محلات شهري بيشترين ارتباط را با سلامت روان اهالي داشته اند. اين پژوهش از آن جهت كه تكرار مخاطراتي مشابه همه گيري كرونا در آينده، دور از انتظار نيست و نيز به اين دليل كه در ايران پژوهش هاي چنداني به ويژه با ماهيت كمّي و مبتني بر مدل هاي آماري معتبر صورت نپذيرفته حائز اهميت است.
|
|
Researchers
|
mohammadreza haghi (First researcher) , Ehsan Heidarzadeh (Second researcher)
|