|
Title
|
تأثير 4 هفته تمرين استقامتي بر بيان ژن PGC-1 بافت چربي، غلظت سرمي ANGPTL8 و عملكرد سلول هاي بتاي رت هاي نر ديابتي
|
|
Type
|
Article
|
|
Keywords
|
Not Record
|
|
Abstract
|
زمينه و هدف: هورمون آنژيوپوئيتين شبه پروتئين-8 كه از بافت چربي و تحت تأثير مسيرهاي پايين دست PGC-1? ترشح ميشود، در بازتوليد سلولهاي بتا نقش دارد. هدف از تحقيق حاضر ارزيابي تأثير يك دوره تمرين استقامتي بر بيان ژن PGC-1? بافت چربي، غلظت سرمي ANGPTL8 و عملكرد سلولهاي بتا در رتهاي ديابتي بود.
مواد و روش ها: تحقيق حاضر به روش تجربي انجام شد. تعداد 24 رت نر نژاد ويستار به طور تصادفي در سه گروه كنترل سالم، كنترل ديابتي و ورزش استقامتي تقسيم شدند. پس از القاي ديابت با استرپتوزوتوسين، گروه تمرين استقامتي چهار هفته بر روي تردميل جوندگان به تمرين پرداخت. مقادير نسبي بيان ژن PGC-1? بافت چربي احشايي به روش Real-time PCR، غلظت سرمي ANGPTL8 به روش الايزا و تعداد سلولهاي بتا با ارزيابي بافت پانكراس به روش رنگ آميزي ائوزين- هماتوكسيلين شمارش شد. يافتهها به روش تحليل واريانس يك طرفه مورد تجزيه وتحليل قرار گرفت.
نتايج: ميزان بيان ژن PGC-1? بافت چربي در گروه تمرين استقامتي به طور معناداري بالاتر بود (00/0=P). عليرغم بالاتر بودن سطوح ANGPTL8 به دنبال چهار هفته تمرين استقامتي، اين تغيير معنادار نبود (47/0=P) عملكرد سلولهاي بتا تغيير معناداري در گروه تمرين استقامتي نشان نداد (08/0=P) بااين حال تعداد سلولهاي بتا در گروه تمرين استقامتي به طور معناداري بالاتر بود (001/0=P). ارتباط مثبت و معناداري بين مقادير نسبي ژن PGC-1? و سطوح سرمي ANGPTL8 مشاهده شد (008/0=P، 65/0r=).
نتيجه گيري: عليرغم ارتباط مثبت و معنادار بين مقادير نسبي ژن PGC-1? و هورمون ANGPTL8، افزايش سطوح ANGPTL8 معنادار نبود، بااين حال همين مقدار افزايش در گروه تمرين استقامتي همراه با افزايش تعداد سلولهاي بتا بود. بررسي هاي بيشتر با برنامههاي تمريني متفاوت توصيه ميشود.
|
|
Researchers
|
Hamid Reza Sadeghipour (First researcher) , Alireza Rabieezadeh (Third researcher)
|