|
Title
|
بازشناسي شبكه نقاط بالقوگي مكاني با استفاده از «كدهاي مكان مند» بررسي موردي: بافت تاريخي شيراز
|
|
Type
|
Article
|
|
Keywords
|
كدهاي مكان مند، نقاط بالقوگي مكاني، تحليل شبكه اي كانون-راستا، بافت تاريخي شيراز
|
|
Abstract
|
مفهوم استفاده مجدد از فضاهاي رها شده در طراحي شهري عمدتاً شامل فضاهايي بوده است كه منتزع از شبكه شهري منسجم مورد بازطراحي قرار مي گرفته اند. نمود عيني فضاهاي حاصل از تخريب هاي تدريجي را مي توان در بسياري از بافت هاي تاريخي شهرهاي ايران ديد. اين شكل نامطلوب از رهاشدگي فضاها و گسست دروني شبكه عناصر واجد ارزش، نشان از آن دارد كه بالقوگي هاي موجود درون شهر ناديده گرفته شده است. بازطراحي اين قطعه ها و توجه دوباره به شبكه نقاط بالقوگي مكاني، شامل كانون ها و راستاهايي كه به شكل تاريخي ساختار منسجم بافت شهري را تكوين مي داده اند، انديشه اي است كه در اين مقاله و با تكيه بر مفهوم «كدهاي مكان مند»، مطرح مي شود. كدهاي مكان مند كه پيرو مطالعات كلارك در دهه هشتاد ميلادي، توسط دي مونشو طي چند سال اخير مطرح شده است، الگويي تازه از بازتركيب بالقوگي هاي فضايي را نمايان مي سازد و با نگاهي يكپارچه و شبكه اي به شهر و شناسايي نقاط بالقوه مكاني در چرخه حيات شهري، دستيابي به ساختار شهري متوازن را جستجو مي كند. اين پژوهش آزموني است در كاربست كدهاي مكان مند كه با تأكيد بر وجه فرآيندي و بومي سازي آن، براي نخستين بار در زمينه شهر ايراني به تحليل شبكه اي بافت تاريخي شيراز پرداخته است. برونداد پژوهش، ساختار فضايي پنهان و كانون-راستاهاي بافت تاريخي شهر شيراز را به عنوان عرصه اي براي بازطراحي شبكه منسجم شهري ارائه مي نمايد.
|
|
Researchers
|
Sahand Lotfi (First researcher) , Mahsa Sholeh (Second researcher) , Parisa Sherafati (Third researcher)
|