|
Title
|
تحليل فرآيند نظام گفتماني طرح واره هاي تنشي-عاطفي در شعر ادونيس و شاملو با رويكرد نشانه-معناشناسي (مطالعۀ موردي شعر «مرثيه الحلّاج» و «مرگ ناصري»)
|
|
Type
|
Article
|
|
Keywords
|
گفتمان، نشانه-معناشناسي، طرح واره هاي تنشي-عاطفي، ادونيس، شاملو.
|
|
Abstract
|
نشانه معناشناسي ابزاري دقيق در خدمت مطالعه مكانيسم شكل گيري و توليد معناست. دو گونه مهم شناختي و عاطفي در جريان سيّال گفتمان ادبي باعث توليد معنا مي شوند. از آن جا كه گفتمان حاكم بر دو شعر «مرثيه الحلّاج» ادونيس و «مرگ ناصري» شاملو، بر پايه ارتباط گستره اي و فشاره اي بنا نهاده شده است، اين مقاله در صدد آن است تا با استفاده از روش تحليلي-توصيفي و به شيوه تطبيقي به بررسي نظام تنشي-عاطفي موجود در اين دو شعر پرداخته و ضمن تطبيق اشعار، ساز و كارهاي شكل گيري، توليد، تداوم معناي عاطفي و تعامل آن با ساير معاني را تبيين كرده و چگونگي شراكت نشانه-معناها در توليد معنا را توضيح دهد. هدف از ارئه اين مقاله بررسي ويژگي هاي حسّي-ادراكي اين دو شعر است تا نشان داده شود كه چگونه «موضع گفتماني»، «اتّصال و انفصال گفتماني»، «تاثير افعال»، «دور نما سازي» ، «ريتم و آهنگ» و «تنش و بر خلاف جريان حركت كردن» به تعالي و جاودانگي منجر مي شود و عناصر سازنده گفتمانِ دو گفته پرداز در جهت جاودانه كردن نام و خاطره دو شَوِشگر است. به عبارت ديگر اين مقاله در پي آن است تا نشان دهد كه چگونه حلّاج و ناصري از طريق رابطه احساسي و تنشي از منِ شخصي عبور كرده و سپس در فرآيندي ايثارگرايانه، بر خلاف جهت معمول حركت كننده و استعلايي به جاودانگان مي پيوندند. يافته هاي پژوهش حاكي از آن است كه عناصر دخيل در ساز و كارهاي توليد گفتمان عاطفي، در نهايت امر در جهت تثبيت معناي مورد نظر دو گفته پرداز عمل كرده اند.
|
|
Researchers
|
Abbas Najafi (First researcher) , Rasoul Balavi (Second researcher) , Naser Jaberi (Third researcher)
|