|
Title
|
اثربخشي مواجهه درماني مداوم بر تاب آوري و نشانه هاي باليني دختران آزار ديده ي جنسي مبتلا به اختلال استرس پس از آسيب
|
|
Type
|
Article
|
|
Keywords
|
اختلال استرس پس از سانحه، مواجهه درماني مداوم، تاب آوري، نوجوانان، آزار جنسي
|
|
Abstract
|
قدمه: اختلال استرس پس از سانحه، يك اختلال شديد روانشناختي است كه پس از تجربه يك رخداد استرس زا و آسيب زا به وجود مي آيد. هدف پژوهش حاضر تعيين اثربخشي مواجهه درماني مداوم بر تاب آوري و كاهش نشانه هاي باليني دختران آزار ديده ي جنسي مبتلا به اختلال استرس پس از آسيب بود.
روش: طرح پژوهش تك آزمودني از نوع A-B با دوره پيگيري بود. جمعيت آماري پژوهش را كليه دختران 12 تا 18 سال مبتلا به اختلال استرس پس از آسيب ناشي از آزار جنسي مراجعه كننده به مركز اورژانس اجتماعي شهرستان ايذه در سال 1399 تشكيل دادند. دو نفر به شيوه نمونه گيري هدفمند انتخاب شدند. براي هر كدام از شركت كنندگان 3 جلسه خط پايه در نظر گرفته شد. جلسات مداخله به-صورت انفرادي بر اساس برنامة مواجهه درماني مداوم در 10 جلسه 90 دقيقه اي انجام گرفت. ارزيابي ها با استفاده از مقياس نشانگان اختلال استرس پس از سانحه كودكان (فوآ و همكاران، 2018) و پرسشنامه تاب آوري (كانر و ديويدسون، 2003) در مرحله خط پايه، جلسات مداخله و يك ماه بعد از پايان درمان (پيگيري) انجام گرفت. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از تحليل بصري نمودار، محاسبه درصد بهبودي و شاخص درصد پايا انجام شد.
نتايج: يافته ها نشان داد هر دو مراجع با شروع مداخله روند كاهشي و رو به بهبودي را در طراز نمرات مقياس نشانگان اختلال استرس پس از سانحه و روند افزايشي و رو به بهبودي را در طراز نمرات مقياس تاب آوري نشان دادند. آزمودني ها اين نتايج را تا يك ماه پس از درمان حفظ نمودند.
بحث و نتيجه گيري: براساس يافته هاي پژوهش پيشنهاد مي شود كه درمانگران حوزة كودك و نوجوان در افزايش تاب آوري و بهبود علايم ناشي از استرس از مواجهه درماني مداوم براي اثربخشي بيشتر استفاده كنند. اين يافته ها تلويحات مهمي در زمينه آموزش و ارتقاي بهداشت رواني كودكان ارائه مي كنند.
|
|
Researchers
|
Samireh karimi (First researcher) , shekofe mottaghi (Second researcher) , Afsaneh Moradi (Third researcher)
|