|
Abstract
|
اين جستار به متناقض نما در نمادهاي شعرِ انشودة المطر سروده بدر شاكر السياب و نيز به چگونگي ظهور و حضور معنا در آن ها مي پردازد. در اين نمادها تا پايان شعر، مضامينِ متناقض نماي غم و شادي، ترسالي و خشكسالي و مرگ و زندگي متبلور مي شود. نامْ آوايِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِ باران نيز كه تصوير مركزي اين شعر را تشكيل مي دهد دستخوش چنين پارادوكسي است. تنش مستمر ميان اين نمادهاي متناقض نما در نهايت با بارشِ يكريزِ باران به زندگي و شادي مي انجامد.
|