|
Title
|
نقش طب اروپايي در فرايند گذار طب سنتي به نوين در ايران عصر قاجار( 1313-1212ق/ 1275- 1177ش.)
|
|
Type
|
Article
|
|
Keywords
|
قاجاريه، طب سنتي و نوين، كمپاني هند شرقي انگليس، قرنطينه، واكسيناسيون.
|
|
Abstract
|
زمينه ها و هدف: ايران عصر قاجار سرآغاز حيات مجدد دانش پزشكي ايرانيان در برخورد با پزشكي نوين غرب محسوب مي شود، چنانكه در اين دوره آگاهي ايرانيان از تحولات علمي و فرهنگي جوامع غربي، به واسطه اعزام دانشجويان به اروپا و نيز حضور پزشكان هيئت هاي سياسي و مذهبي در ايران، بسترهاي بروز تحولاتي شگرف در دانش پزشكي سنتي ايرانيان را فراهم آورد. هدف از انجام پژوهش حاضر بررسي زمينه ها و ابعاد مختلف گسترش طب نوين اروپايي در ايران و نقش آن در فرايند گذار طب سنتي به نوين در ايران عصر قاجار(1212-1313ق./ 1177-1275ش.) است.
مواد و روش: اين پژوهش به شيوه ي توصيفي _تحليلي و با روش كتابخانه اي و بهره گيري از منابعي مانند منابع تاريخ نگاري اصيل، سفرنامه ها و متون تاريخي ترجمه شده انجام شده است. يافته ها: يافته هاي پژوهش نشان مي دهد، در عصر قاجار وضعيت نامطلوب بهداشت و درمان در جامعه، نقص دانش پزشكي و نارسايي مقررات دولت ايران در مقابله با اپيدمي بيماري ها از يك سو و موقعيت ژئوپليتيك ايران و رقابت استعمارگران براي افزايش نفوذ در ايران از سوي ديگر، زمينه ساز حضور و فعاليت هاي گسترده-ي پزشكان اروپايي از طريق هيئت هاي سياسي اروپايي در دربار قاجار و مدرسه دارالفنون گرديد.
نتيجه گيري: بررسي فعاليت و نوآوري هاي پزشكان اروپايي در ايران عصر قاجار از جمله رواج واكسيناسيون، تاسيس بيمارستان به شيوه ي نوين و آموزش هاي باليني در بيمارستان، تاسيس آزمايشگاه داروسازي و برقراري «قرنطينه» با شيوه هاي نوين و كارآمد جهت كنترل بيماري هاي اپيدميك خصوصا در منطقه خليج فارس توسط كمپاني هند شرقي انگليس، نشان دهنده ي نقش مهم و اساسي طب نوين اروپايي در فراگرد تحول رويكردهاي دانش پزشكي ايران و گسترش و برقراري جنبه هاي نظري و عملي طب نوين اروپايي در ايران عصر قاجار است.
|
|
Researchers
|
Maryam Sadat Moosavi (First researcher) , Hasan Allahyari (Second researcher)
|