|
Title
|
حساسيت اضطرابي، كمال گرايي، احساس تنهايي و حرمت خود در سالمندان مبتلا به اختلال وسواس بي-اختياري و افسردگي اساسي
|
|
Type
|
Article
|
|
Keywords
|
Not Record
|
|
Abstract
|
اختلال وسواسي-اجباري و افسردگي اساسي از اختلالات رايج سالمندي هستند كه همبسته هاي اين اختلال ها بويژه در پيري به خوبي مشخص نشده اند. هدف تحقيق حاضر مقايسه حساسيت اضطرابي، كمال گرايي، احساس تنهايي و حرمت خود در سالمندان مبتلا به اختلال وسواس بي اختياري و اختلال افسردگي اساسي است. جامعه آماري كليه افراد مراجعه كننده بالاتر از 65 سال با ميزان سواد حداقل ابتدايي بودند كه به مراكز مشاوره و كلينيك هاي تخصصي روان شناسي و روان پزشكي شهرستان بوشهر در سال 1396 مراجعه كرده بودند. در قالب روش تحقيق علي مقايسه اي، 84 نفر بيمار به روش نمونهبرداري در دسترس انتخاب شدند و به سياهه كمال گرايي اهواز (نجاريان، عطاري و زرگر، 1378)، مقياس حساسيت اضطرابي ASI-R(پيترسون و رايس، 1987)، مقياس تنهايي تجديدنظر شده UCLA (راسل، پپلوا، و كاترونا، 1980)، و مقياس حرمت خود روزنبرگ (روزنبرگ، 1965) پاسخ دادند. نتايج پژوهش نشان دادند بر اساس عوامل روان شناختي فقط حرمت خود و كمال گرايي به طور پايايي وسواسي شدن يا افسرده شدن سالمندان را پيش بيني مي كنند. همچنين تفاوت نمره هاي دو گروه فقط از نظر حرمت خود معنادار بود. اين تحقيق نشان داد كه از علايم مشخصه در سالمندان مبتلا به اختلال افسردگي، حرمت خود پايين است و در سالمندان مبتلا به اختلال وسواس بي اختياري، كمال گرايي بالا است.
|
|
Researchers
|
Soran Rajabi (First researcher)
|