Title
|
تقابل ملوك كيش و هرموز و پيامدهاي سياسي، اقتصادي و اجتماعي آن در خليج فارس (725-692 ﻫ.ق)
|
Type
|
Thesis
|
Keywords
|
خليج فارس، ملوك كيش، ملوك هرموز، خاندان طيبي
|
Abstract
|
پژوهش حاضر با استفاده از منابع دست اول تاريخي به بررسي تقابل ملوك كيش و هرموز در ميانة قرن هفتم و هشتم ه.ق مي-پردازد. در زماني كه در پي حملات مغولان نخست فروپاشي وحدت سياسي ايران و پس از آن به تدريج رشد و تقويت قدرت حكام و خوانين محلي ديده مي شود. اوايل سدة هفتم اتابكان فارس و سلجوقيان كرمان توانستند با تدابير خود بر پسكرانه هاي شمالي خليج فارس مسلط شوند اما در نهايت ايلخانان با پس زدن آنان خود زمام امور را بدست گرفتند. ملوك هرموز يكي از حكومت هاي محلي سواحل خليج فارس بود كه به ناچار براي در امان ماندن از گزند تركمانان بندر هرموز را ترك كرده و در جزيرة جرون سكنا گزيدند. اين هنگام در خليج فارس خاندان طيبي به سرپرستي ملك الاسلام با مساعدت ايلخانان دوران رونق تجاري و سيادت سياسي بر اين آبراه را سپري مي كردند. همجواري ملوك هرموز با حكام طيبي در كيش در ابتدا روابط دوستانه اي را به وجود آورد اما در ادامه به رقابت و سرانجام به تقابل و جدال منجر شد. در خلال سالهاي 692 تا 725 ه.ق جنگ و صلح هاي زيادي ميان اين دو ملوك رخ داد. در نهايت امير قطب الدين تهمتن موفق به شكست امراي كيش و اضمحلال آنان شد. دايرة اين درگيريها و تبعات آن به قدري گسترده و مهم بود كه پس از پيروزي نهايي ملوك هوموز در اين نبردها حوزة نفوذ سياسي- اقتصادي ملوك هرموز از يك جزيرة كوچك و منطقه اي محدود به پهنة وسيعي از آبهاي خليج فارس و درياي مكران همچنين كرانه هاي شمالي و جنوبي آن گسترش پيدا كرد و تا قرن دهم و ورود پرتغاليها ادامه دار شد.
|
Researchers
|
majid karfarma (Student) , Ali Rasoli (Primary advisor) , Hamidreza Peighambari (Advisor)
|