|
Title
|
اثربخشي آموزش رواني گروهي فرد- خانواده بر بهبود علائم خلقي، تنظيم هيجاني، حل مسئله و انعطاف پذيري شناختي نوجوانان مبتلا به افسردگي اساسي
|
|
Type
|
Thesis
|
|
Keywords
|
آموزش رواني، افسردگي اساسي، نوجواني
|
|
Abstract
|
زمينه: در نوجواني افراد مستعد ابتلا به هزاران مشكل روان شناختي هستند و بسياري از اختلالات براي اولين بار در اين دوره ظهور پيدا مي كنند از اين ميان اختلالات افسردگي و اضطراب در بين بيشترين رتبه ها قرار دارد. افسردگي در اوايل شروع مي تواند باعث بروز مشكلاتي ازجمله مشكلات اجتماعي، تحصيلي و همچنين افزايش خودازارگري وخودكشي شود. افسردگي اساسي توسط (DSM-5 ) به عنوان يك عارضه عاطفي و مزمن، با غم و اندوه شديد و عدم توانايي تجربه لذت مشخص مي شود و با توجه به وقوع گسترده و شايع آن و بار اقتصادي، اجتماعي و هيجاني كه اين اختلال به همراه دارد، همچنان افسردگي را به عنوان يكي از محورهاي اساسي در پژوهش ها باقي نگه داشته است.
هدف: پژوهش حاضر باهدف تعيين تأثير آموزش رواني گروهي فرد-خانواده بر بهبود علائم خلقي، تنظيم هيجاني، حل مسئله و انعطاف پذيري شناختي در نوجوانان شيرازي مبتلا به افسردگي اساسي انجام گرفت.
روششناسي: اين پژوهش از نوع مطالعات شبه آزمايشي با گروه آزمايش و گروه كنترل همراه با پيش آزمون-پس آزمون مي باشد آزمودني هاي گروه آزمايش و والدين آن ها( پدر، مادر يا هردو) به مدت 8 جلسه 90 دقيقه اي، يك روز در هفته، تحت آموزش رواني گروهي به صورت آنلاين در محيط اسكاي روم، قرار گرفتند. و پس از گرداوري داده ها با استفاده از تحليل كوواريانس يك طرفه به تحليل داده ها پرداخته شد.
يافتهها: يافته ها حاكي از آن است كه ميان گروه آزمايش و گروه كنترل در علائم خلقي تفاوت معني داري وجود دارد و ميانگين گروه آزمايش در مرحله پس آزمون به صورت معني داري كمتر از گروه كنترل است ، همچنين نتايج نشان مي دهد كه ميان گروه آزمايش و گروه كنترل حداقل از نظر يكي از نمره كلي و خرده مقياس هاي حل مسئله، انعطاف پذيري شناختي و دشواري تنظيم هيجان تفاوت معناداري وجود دارد.
نتيجهگيري: بعد از انجام مداخله نتايج حاكي اثربخشي آموزش رواني گروهي فرد-خانواده بر بهبود علائم خلقي، حل مسئله و انعطاف پذيري شناختي مي باشد.
|
|
Researchers
|
Fatemeh Yousefpoor (Student) , Razieh Khorramabadi (Primary advisor) , Ali Pakizeh (Advisor)
|