|
Title
|
شگردهاي بلاغي و محتوايي شعرحافظ
با اسامي غلامان و كنيزان در ساخت ايهام تناسب(1)
|
|
Type
|
Article
|
|
Keywords
|
ايهام تناسب، شعر حافظ، غلام، كنيز.
|
|
Abstract
|
يكي از مؤلفه هاي آشكار و درعين حال، اثرگذار شعر حافظ، چندبعدي بودن ابيات و لايه هاي معناييِ تعبيه شده در آن هاست، به گونه اي كه مخاطب، پس از چندين بار خوانش، بازهم به كشف هايي در حوزه شكل و معنا دست مي يابد و همين مسئله باعث مي شود كه متن را تمام شده نداند و همواره به عنوان متني پويا و زاينده، انگيزه مراجعه مجدد به آن را داشته باشد. درواقع، او غالباً از نشاندن كلمات پهلوي هم مفهومي پوشيده و گريزان در ذهن برمي انگيزد، به طوري كه به موازات معني صريح جمله، ايهامي مي آفريند و مفهوم ديگري در ذهن مي آيد. در اين پژوهش، كوشش شده است تا با روش اسنادي و تحليلي، كاربردهاي هنري اسامي نوعي غلامان و كنيزان در ساخت ايهام تناسب در شعر حافظ نشان داده شده و رابطه آن ها با مضامين و موضوعات اجتماعي و انساني تحليل شود. نتايج پژوهش نشان مي دهد كه حافظ، آگاهانه و رندانه، اسامي نوعي غلامان و كنيزان را در بستري از ايهام تناسب به كار مي گيرد تا هم روابط منشوري و مهندسي شده واژگان شعر خويش را هنري تر سازد و هم انديشه هاي شخصي و اجتماعي خويش را با زباني غيرمستقيم و چندلايه به مخاطب منتقل نمايد.
|
|
Researchers
|
Hossein Salimi (First researcher)
|