|
Title
|
چندلايگي و تعليق معناي قطعي در شعر شفيعي كدكني (م. سرشك)
با تكيه بر نماد و پارادوكس
|
|
Type
|
Article
|
|
Keywords
|
شفيعي كدكني، نماد، پارادوكس، چندلايگي معنا و تأويل پذيري.
|
|
Abstract
|
متن ادبي قابليت چندلايگي و تأويل پذيري دارد. دليل اين وضعيت، حضور بعضي از ايماژها در متن است. اين مقاله مي كوشد تا دو صنعت ادبيِ نماد و پارادوكس را در شعر شفيعي كدكني از جهت نقشي كه در تعليق دائم، قطعي و چندلايگي معنا دارند و نيز به عنوان دو صنعت ادبي كه شكاف و خلأ عميقي را ميان زبان عادي و زبان بلاغي ايجاد مي كنند، مورد تحليل و بررسي قرار دهد. پرسش اصلي اين پژوهش اين است كه نماد و پارادوكس، به چه ميزان در ايجاد لايه هاي متفاوت معنايي در شعر شفيعي نقش دارند و سهم هركدام از اين دو آرايه در ايجاد شكاف و خلأ ميان دو قطب عادي و بلاغي زبان و ايجاد چندلايگي معناي متن چه ميزان است؟ يافته ها و شواهد موجود در متن نشان مي دهد كه عنصر نماد در مقايسه با پارادوكس در سيّالي و عدم قطعيت، پنهان سازي و تعليق معنا در اشعار شفيعي از جايگاه مهم تري برخوردار است و پارادوكس نيز عليرغم تازگي، زيبايي و شگفت انگيزيِ كاربرد، در مقايسه با نماد بسامد كمتري دارد. براين اساس، شفيعي كدكني بر اساس درك راستيني كه از قدرت نماد در پويايي و فرازماني معنا دارد، خلأ ادبي و عميقي را ميان زبان عادي و ايدۀ متن – كه نتيجه آن، شكستن ساختار عادي زبان و شور هيجان در معناست- ايجاد مي كند. روش پژوهش توصيفي و تحليلي با ارائۀ آمار است.
|
|
Researchers
|
Hossein Salimi (First researcher) , Bashir Alavi (Second researcher)
|