Abstract
|
اين آزمايش جهت بررسي اثرات سطوح مختلف پروتئين (13 و 15 درصد) و متيونين (0.25, 0.30 و 0.35 درصد) بر عملكرد و شاخص هاي كيفي تخم مرغ در اواخر دوره تخم گذاري در مرغان تخم گذار انجام شد. تعداد 96 قطعه مرغ تخم گذار لگهورن سويه W-36با سن 80 هفته در يك آزمايش فاكتوريل 3×2 در قالب طرح كاملا تصادفي مورد استفاده قرار گرفت. نتايج آزمايش نشان داد كه با افزايش سطح متيونين بطور معني داري درصد توليد و وزن تخم مرغ افزايش يافت (p<0.05). سطوح مختلف پروتئين تاثير معني داري بر درصد توليد و وزن تخم مرغ نداشت. اثر تيمار بر درصد توليد و وزن تخم مرغ معني دار بود (p<0.05), به طوري كه پرندگان تغذيه شده با جيره حاوي 15 درصد پروتئين و 0.35 درصد متيونين بيشترين درصد توليد و وزن تخم مرغ را داشتند. تيمارهاي آزمايشي بر پارامترهاي ديگر (درصد تخم مرغ شكسته و لمبه, شاخص هاي زرده و سفيده, سطح تخم مرغ, نسبت وزن به سطح تخم مرغ, رنگ زرده, واحد هاو, محتوي تخم مرغ و شاخص شكل تخم مرغ) اثر معني دار نداشتند. مي توان نتيجه گرفت كه بهترين سطوح پروتئين و متيونين براي توليد تخم مرغ در اواخر دوره تخم گذاري در مرغان تخم گذار به ترتيب 15 و 0.35 درصد مي باشد.
|