|
Abstract
|
نهج البلاغه، كتابي است كه نمايانگر گوشه اي از انديشه هاي بلند و آسماني امام علي(ع) است و از يك هزار سال پيش بهصورت كتابي جاودانه در اختيار جهان و جهانيان قرار گرفته است. موضوعات متنوع آن حاكي از روح بزرگ پديدآورند? آن، يعني اميرالمؤمنين(ع) است. اين كتاب همواره چراغ هدايت حق جويان بوده و دايرة المعارفي از فرهنگ اسلامي است كه فراتر از عصر و زمان خود، با ارائه راه حل هاي اصولي و ريشه اي براي مشكلات هر عصر همواره رهنماي تشنگان حق و حقيقت بوده است. يكي از درون مايه هاي برجست? اين كتاب شريف فخريات امام علي(ع) است كه در اين پژوهش با روشي توصيفي- تحليلي به دنبال بررسي و تحليل فخريات امام هستيم تا از اين رهگذر هدف امام را از بيان اين صفات تبيين نماييم. در حقيقت امام علي(ع) كه خود نمون? كامل كمال در فضل و فضيلت و فصاحت بوده، در اين اثر بارها به شجاعت، علم و دانش، ايمان، بخشش، زهد و دنياگريزي خويش افتخار نموده است. يافته ها نشان مي دهد از جمله دلايلي كه امام(ع) از شجاعت و دلاوري خود سخن مي گفته است، تقويت روحي? لشكريان خود در ميدان نبرد و تضعيف روحي? سپاه كفر است. همچنين با برشمردن علم و دانش، ايمان، زهد و تقواي خويش همواره در پي تشويق و ارشاد مردم و رهنمون ساختن آنان به سوي حقيقت و معرفي الگوهاي مناسب به مردم در شخصيت سازي و رهبري جامع? اسلامي بوده است.
|