|
Title
|
مطالعه سازه هاي بادگير و بهينه سازي مقطع بادگير تحت اثر انرژي تجديد پذير باد به عنوان يك سيستم تهويه مطبوع در معماري قديمي ايراني
|
|
Type
|
Article
|
|
Keywords
|
نيروي باد، انرژي تجديد پذير، سازه هاي بادگير، مهندسي سنتي
|
|
Abstract
|
محدوديت منابع انرژي و نقش اساسي آن در پيشرفتهاي صنعتي استفاده از انرژي هاي تجديد پذير نظير باد، خورشيد، آب و ... را به عنوان گزينه اي مناسب مطرح كرده است. انرژي هاي تجديد پذير علاوه بر مقرون به صرفه بودن، در داشتن محيط زيستي پاك و بدون آلودگي نقش مهمي را ايفاء مي كند. از اين رو بررسي سازه هاي قديمي مانند بادگير ها كه در گذشته استفاده فراواني داشتند به نحوي كه باعث استفاده در عصر مدرن گردد حائز اهميت بوده و ارائه مدل هايي جديد جهت بهينه سازي آن ها قابل تامل است. در اين مقاله با استفاده از رياضيات تغييرات و آناليز نيروي باد بر روي بادگير ها مدلي بهينه ارائه شده كه مقاوم تر از مدل هاي پيشين بوده و از نظر پارامترهاي طراحي سازه هاي بادگير، خصوصيات بهتري دارند. لذا مدل هذلولي گون در اين خصوص ارائه شد. اين مدل درحاليكه كمترين سطح در برابر باد را دارد، استحكام و مقاومت آن از بادگير هاي پيشين بيشتر بوده و به عنوان مدلي كاربردي جهت برجك بادگيرهاي نسل جديد پيشنهاد مي گردند.
|
|
Researchers
|
Milad Jahangiri (First researcher) , Abdolreza Zare (Second researcher)
|