|
Title
|
هنرآفريني شغلي، رضايت و فرسودگي شغلي كاركنان شركت هاي توليدكننده لاستيك در ايران
|
|
Type
|
Article
|
|
Keywords
|
هنرآفريني شغلي، هنرآفريني شغلي فردي، هنرآفريني شغلي جمعي، فرسودگي شغلي، رضايت شغلي
|
|
Abstract
|
هنرآفريني شغلي، رفتاري خودجوش و فعال در وجود شاغلان است كه با دستكاري حوزه هاي وظيفه اي و ارتباطي شغل موجب چالش و جذابيت بيشتر شغل مي شود. انتظار مي رود كه چنين رفتاري تأثير مستقيم بر رضايت شغلي داشته باشد، كه پژوهش حاضر با هدف بررسي اين ارتباط و نقش ميانجي فرسودگي شغلي كاركنان، به صورت كاربردي و پيمايشي انجام شد. جامعه آماري پژوهش، كاركنان شركت هاي توليدكننده لاستيك در ايران بود. با توجه به جدول كوكران تعداد 400 پرسش نامه مورد تحليل قرار گرفت. به-منظور سنجش هنرآفريني شغلي از پرسش نامه 12 گويه اي لانا و همكاران (2009)؛ رضايت شغلي از پرسش نامه 5 گويه اي جوهلكي و دوهان (2000) و براي سنجش فرسودگي شغلي از پرسش نامه 22 گويه اي مسلش و همكاران (1986) استفاده شد. روايي پرسش نامه از نظر صوري، محتوايي و سازه مورد بررسي قرار گرفته و پايايي آن نيز با اجراي آزمايشي و محاسبه ضريب آلفاي كرونباخ، برابر با 7/95 درصد به دست آمد. نتايج نشان داد كه هنرآفريني شغلي تأثير مثبت و معناداري بر رضايت شغلي و تأثير منفي و معنادار بر فرسودگي شغلي دارد. همچنين، فرسودگي شغلي نقش ميانجي گري منفي و معناداري بين رابطه هنرآفريني شغلي و رضايت شغلي دارد. با عنايت به نتايج پژوهش به شركت ها پيشنهاد مي شود كه طراحي مجدد مشاغل خود را به منظور آزادي عمل بيشتر به كاركنان عملياتي و خدماتي در دستور كار قرار داده و از اين طريق رضايت شغلي را براي كاركنان به ارمغان آورند.
|
|
Researchers
|
Ebrahim Rajabpour (First researcher) , Mehdi Hashemi (Second researcher) , Mohammad Moradi (Third researcher) , Mohammad Reza Fathi (Fourth researcher)
|