|
Title
|
درون مايه هاي شعري سليمان العبري (مطالعه موردي ديوان عندما يصحو جبل شمس)
|
|
Type
|
Thesis
|
|
Keywords
|
عمان، سليمان العبري، شعر، درون مايه، محور فكري
|
|
Abstract
|
بدون شك شعر آيينه تمام نماي زندگي بشري مي باشد و در دوره هاي مختلف شاهد اين بوده ايم كه شاعران نامي و بزرگ تصاوير زيبايي را از جامعه خود بجاي گذاشته اند كه نمونه بارز آن در زبان عربي را مي توان در معلقات و شعر جاهلي يافت و همچنين مي تواند شعر دوره اسلامي و دوره عباسي را بعنوان تاريخ شبه واقعي براي آن دوره ها به شمار آورد. علاوه براين در زبان فارسي نيز شاهنامه فردوسي نمونه والاي اين شعر مي باشد. شاعر هميشه تلاش مي كند تا بهترين مضامين و استعاره ها و كنايه ها را در شعر خود بكار گيرد كه گاهي در اين امر موفق و گاهي ديگر ناكام مي ماند. سليمان العبري، يكي از چهره هاي شاخص شعري در دوره معاصر است كه تلاش نمود شعرش تصوير تمام نماي زندگيش باشد. اين دوره، يكي از مهم ترين و شكوفا ترين دوره هاي شعر نو در جهان عرب محسوب مي شود. مضامين بيشتر شعرهاي او را عشق و اجتماع تشكيل مي دهد كه حول محورهاي فكري ازجمله تنهايي، يأس و نوميدي، يافتن اميد در دل نوميدي و... مي چرخد. تأثير رويدادهاي تاريخي، اقتصاد نابسامان، فقدان رفاه اجتماعي، آزادي و استقلال در كشور ازيك طرف و همچنين تأثير و نفوذ مكاتب ادبي اروپايي مانند رمانتيسم، سمبوليسم و... از طرف ديگر؛ مجموعه عواملي است كه شرنگ يأس و تنهايي و مرگ را در كام شاعر ريخته و سبب سرخوردگي و يأس شاعر از زندگي شده است. در اين پژوهش سعي شده است كه درون مايه ي اشعار شاعر همراه با تشريح محورهاي فكري به روش توصيفي و تحليلي مورد نقد و بررسي قرار گيرد. از جمله نتايج اين پژوهش تلاش شاعر براي به تصوير كشيدن اوضاع اجتماعي وسياسي كشورش است.
|
|
Researchers
|
mohammad jarast (Student) , Rasoul Balavi (Primary advisor) , Ali Khezri (Advisor)
|