|
Title
|
بررسي علل اعتياد شاعران عصر صفويه به مواد مخدر
|
|
Type
|
Article
|
|
Keywords
|
دوره صفويه، شاعران، اعتياد، مواد مخدر، عوارض اعتياد.
|
|
Abstract
|
زمينه و هدف: يكي از مسائل اجتماعي دوره صفويه اعتياد فراگير به مواد افيوني بود كه بروز انحرافات و آسيب هاي اجتماعي از پيامدهاي جدي آن به شمار مي رفت. اين پديده اگرچه در ميان عوام و درباريان امري رايج محسوب مي شد و هركدام از آن ها بنحوي گرفتار اين بيماري بودند اما، در ميان شاعران اين عصر نمايان تر بوده است. اين پژوهش درصدد آن است كه ضمن بررسي استعمال مواد افيوني در ميان شعراي عصر صفوي علل گرايش آنها به مواد مخدر را بررسي نمايد.
مواد و روش ها: اين پژوهش به روش توصيفي- تحليلي و با تكيه بر مطالعات كتابخانه اي و مراجعه به منابع دست اول عصر صفوي به خصوص متون تذكره انجام شده است.
ملاحظات اخلاقي: در اين پژوهش صداقت و امانت داري در استفاده از منابع تاريخي كاملا رعايت شده است.
يافته ها: يافته هاي اين پژوهش نشان مي دهد مصرف انواع مواد مخدر از جمله افيون، ترياك، خشخاش، بنگ، فلونيا و كوكنار، چرس و بَرش(بارش) در ميان شعراي عصر صفوي رواج گسترده اي داشته است و بسياري را به كام مرگ كشانده است.
نتيجه گيري: نتايج اين پژوهش نشان مي دهد موج گسترده تمايل شعرا به مواد مخدر در عصر صفوي به منظور تقويت قوه تخيل جهت سرودن اشعار خويش بوده است. اين يافته زماني تقويت مي شود كه بدانيم سبك شعري عصر صفوي سبك هندي بود كه به صورت ويژه براي استفاده از مضامين دور از ذهن نياز به خيال پردازي داشت. بدين ترتيب مي-توان گفت شعرا به اين مواد به عنوان ابزار بهبود كيفيت كار خويش مي نگريسته اند. علاوه بر اين، فرمان منع مسكرات به عنوان عاملي عمومي نيز در اين گرايش بي تاثير نبوده است. با اين حال گسترش اين عارضه مشكلات فراواني را براي سلامتي اين شعرا ايجاد كرده بود.
|
|
Researchers
|
Hasan Allahyari (First researcher) , Mahshid sadat Eslahi (Second researcher)
|