|
Title
|
اثربخشي آموزش تنظيم هيجان بر بهبود سازگاري و كفايت اجتماعي دانش آموزان دچار ناتواني يادگيري
|
|
Type
|
Article
|
|
Keywords
|
Not Record
|
|
Abstract
|
هدف: هدف پژوهش تعيين اثربخشي آموزش تنظيم هيجان بر بهبود سازگاري اجتماعي، هيجاني و تحصيلي و كفايت اجتماعي دانش آموزان دچار ناتواني يادگيري بود. روش: روش پژوهش شبه آزمايشي، با گروه گواه و طرح پيش آزمون، پس آزمون و پيگيري دوماهه و جامعه آماري كليه دانش آموزان دختر و پسر پايه سوم تا ششم دوره ابتدايي دچار انواع ناتواني يادگيري ارجاع داده شده به مركز اختلال يادگيري آموزش وپرورش بوشهر به تعداد 497 نفر در سال تحصيلي 97-1396 بود. از ميان آن ها به روش نمونه گيري در دسترس ابتدا 148 نفر كه ويژگي هاي لازم را داشتند فهرست و سپس 40 نفر انتخاب و در گروه آزمايش و گواه جايگزين شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه سازگاري سينها و سينك (1993)، كفايت اجتماعي مقياس اجتماعي فلنر و ليس و فيليپس (1990) بود. پرسشنامه ها در سه مرحله، در مورد هر دو گروه و برنامه آموزشي تنظيم هيجان آلن، مك هاگ و بارلو 2009 بود كه طي 8 جلسه 5/1 ساعته، يكبار در هفته در مورد گروه آزمايش اجرا شد. داده هاي حاصل با استفاده از تحليل واريانس آميخته با اندازه گيري مكرر تحليل شد. يافته ها: نتايج نشان داد آموزش تنطيم هيجان بر بهبود سازگاري اجتماعي (?18/4=F، ?25/0=P)، سازگاري تحصيلي (802/5=F، ?02/0=P)، سازگاري هيجاني (472/5=F، 036/0=P) و كفايت اجتماعي (463/5=F، 015/0=P) دانش آموزان دچار ناتواني يادگيري اثر داشته و اين تأثير در مرحله پيگيري دوماهه پايدار مانده است. نتيجه گيري: از آنجا كه آموزش تنظيم هيجان سبب ارتقاء تعامل فرد با همسال ها، افزايش آگاهي، پذيرش و ابراز هيجان هاي او مي شود؛ مي توان از آن به عنوان روش مداخله اي مؤثري براي بهبود سازگاري اجتماعي، هيجاني و تحصيلي و كفايت اجتماعي دانش آموزان دچار انواع ناتواني يادگيري و نيز دچار ناتواني هاي مشابه استفاده كرد.
|
|
Researchers
|
Yousef Dehghani (First researcher) , Sadegh Hekmatian fard (Second researcher) , Leyla Kamran (Third researcher)
|