|
Title
|
مقايسه اثربخشي شناخت درماني مبتني بر ذهن آگاهي با و بدون tDCS در بهبود نگراني، تنظيم هيجاني، شدت درد و كيفيت زندگي در بيماران مبتلا به فيبروميالژيا
|
|
Type
|
Thesis
|
|
Keywords
|
فيبروميالژيا،شناخت درماني مبتني بر ذهن آگاهي، تحريك الكتريكي مستقيم فراجمجمه اي، نگراني، تنظيم هيجاني، شدت درد، كيفيت زندگي
|
|
Abstract
|
براساس برآورد سازمان جهاني بهداشت، بيماريهاي مزمن علت اصلي ناتواني و مرگ و مير در دهه سوم قرن 21 خواهد بود. هدف از مطالعه حاضر، مقايسه اثربخشي شناخت درماني مبتني بر ذهنآگاهي (MBCT (و تحريك الكتريكي مستقيم فراجمجمه اي ( Tdcs)و درمان تركيبي آنها برروي نگراني، تنظيم هيجاني، شدت درد و كيفيت زندگي در بيماران مبتلا به فيبروميالژيا بود. طرح پژوهش نيمه آزمايشي از نوع پيش آزمون – پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري اين پژوهش شامل بيماران مبتلا به اختلال فيبروميالژيا بود كه در سال 1399 به كلينيك فيزيوتراپي رويان تهران مراجعه كردند. 48 نفر از طريق نمونه گيري در دسترس انتخاب شده و به صورت تصادفي در 4 گروه 12 نفره (آزمايش و شم) قرار گرفتند. در گروه tDCS، بيماران به مدت 8 جلسه 20 دقيقه اي و در گروه MBCT، به مدت 8 جلسه 90 دقيقه اي تحت درمان قرار گرفتند. در گروه درمان تركيبي، نيمي از اعضا به مدت 8 جلسه 90 دقيقه اي (يك جلسه در هفته) در جلسات درمان MBCT شركت نمودند. همزمان با شروع جلسات درماني MBCT، جلسات tDCS نيز به صورت 8 جلسه 20 دقيقه اي (سه جلسه در هفته) آغاز شد. براي ساير اعضاي گروه تركيبي جلسات درماني tDCS از سه هفته قبل از اتمام جلسات MBCT آغاز شد، به گونه اي كه هر دو درمان در اين افراد به صورت همزمان به پايان رسيد. گروه شم نيز مشابه گروه tDCS به مدت 8 جلسه در جلسات tDCS شركت كردند. با اين تفاوت كه در اين گروه براي تحريك ساختگي، الكترودها در همان مكانها (الكترود كاتود در ناحيه 2FP و الكترود آنود در ناحيه3F ( قرار داده شدند، ولي جريان الكتريكي پس از 30 ثانيه قطع شد. هر چهار گروه پرسشنامه هاي نظم جويي شناختي هيجان، نگراني، كيفيت زندگي و درد را قبل و بعد از مداخله تكميل كردند. داده ها با استفاده از روش تحليل كوواريانس چند متغيره تحليل شد. نتايج مقايسه هاي زوجي بين گروهها در مرحله پس آزمون نشان داد تاثير درمان MBCT بر روي همه متغيرها معنادار است. تاثير درمان tDCS فقط برروي متغيرهاي شدت درد، نگراني و راهبردهاي ناسازگارانه هيجان معنادار است. درمان MBCT در مقايسه با tDCS در متغيرهاي نگراني، تنظيم هيجان و كيفيت زندگي به شكل معناداري موثرتر است. درمان تركيبي فقط در متغير شدت درد در مقايسه با MBCT به ميزان معناداري موثرتر است و نهايتا درمان تركيبي در تمامي متغيرها نسبت به tDCS به شك
|
|
Researchers
|
maryam Akbarzadeh (Student) , parviz Sabahi (Primary advisor) , parvin rafieinia (Primary advisor) , Afsaneh Moradi (Advisor)
|