|
Title
|
وضعيت منافع ايران در رابطه با رويكردهاي امنيتي اتحاديه اروپا به ناتو
|
|
Type
|
Article
|
|
Keywords
|
تحاديه اروپا ناتو تهديدات امنيتي برگزيت تروريسم جنگ هاي سايبري منافع ايران
|
|
Abstract
|
پس از پايان جنگ جهاني دوم و پايان همكاري بلوك غرب و شرق در شكست متحدان، رقابت اين دو قطب در قالب جديدي شكل گرفت. اروپاي ويران را آمريكا مورد حمايت قرار داد و شوروي كمونيست نفوذ خود را تا دروازه هاي برلين تحكيم بخشيد. پيمان آتلانتيك شمالي براي حفظ اتحاد غربي در مقابل پيشروي كمونيسم تشكيل گشت و با اينكه نقشي بازدارنده داشت و تا پايان جنگ سرد عملاً وارد عملياتي نظامي نشد، با فروپاشي شوروي، «ناتو» با پرسش هاي ماهوي جدي مواجه گشت؛ از جمله اينكه «با احياي متحدان اروپايي پس از جنگ دوم جهاني و حذف رقيب كمونيست آيا وجود آن موضوعيتي دارد يا خير!» با اين همه بنيان گذاران بر ضرورت حفظ و تداوم اين نهاد امنيتي و دفاعي تأكيد كردند و از آن زمان تاكنون يعني طي سه دهه، گستره جغرافيايي و موضوعي ناتو افزايش يافته و البته عملاً وارد چند عمليات هم شده است؛ اما مشخص است كه دوره گذار ناتو همچنان دارد و مباحث و تحليل ها در بين سياستمداران و استراتژيست ها برقرار است. در اين ميان شكل گيري و پيشرفت اتحاديه اروپا و استقرار نهادهاي آن، موضوع دفاع و امنيت اروپايي را نيز به موضوع محوري نزد پيشگامان ايده اروپاي واحد تبديل نموده و براي قدرت منطقه اي نظير ايران اين چشم انداز حياتي بوده است. در اين شرايط مجموعه تحولات اخير (برگزيت، انتخاب دونالد ترامپ، تروريسم و مهاجران خاورميانه اي، امنيت سايبري، تحركات روسيه و ظهور افراط گرايي) ضرورت اقدام مؤثر در جهت شكل دهي به سازمان دفاعي اروپايي و تعيين حدود و دامنه مأموريت و عملكرد ناتو را بيش از پيش نموده است. در اين پژوهش با استفاده از منابع كتابخانه اي و اسنادي و روش توصيفي- تحليلي به بررسي روندهاي موجود و نظرات ارائه شده، به تبيين چشم انداز اين رابطه در چارچوب رويكرد همكاري هاي امنيتي نهادي پرداخته و سناريوهاي مطرح و چالش هاي مرتبط ارائه شده است. از آنجا كه وابستگي به آمريكا در قالب ناتو تعريف مي شود اساساً نگاه غالب اروپايي در اين نهاد حفظ دامنه عملكردي در محدوده مرزهاي اقيانوس اطلس شمالي بوده، درحالي كه رويكرد آمريكا گسترش بيشتر حوزه جغرافيايي و موضوعي مأموريت هاي ناتو است.
|
|
Researchers
|
Ali akbar Kiani (First researcher)
|