|
Title
|
رويكردهاي ناتو به چالش هاي امنيتي غرب آسيا
|
|
Type
|
Presentation
|
|
Keywords
|
ناتو، اتحاديه اروپا،خاورميانه، غرب آسيا، تهديدات امنيتي، مداخله نظامي
|
|
Abstract
|
خاورميانه و غرب آسيا منطقه پرچالش و آشفته اي در جهان سياست است. اين منطقه با همه
قابليت هاي اقتصادي و اجتماعي، مركزي براي بحران هاي امنيتي بوده است. همه بازيگران بين
المللي اين تعارض را درك مي كنند و عطف به منافع و توانمندي هاي خود در ارتباط خود با آن
موضع مي گيرند كه طبعاً براي بازيگران متعدد محلي نيز فرصت و تهديداتي فراهم مي كنند و نهايتاً
موزائيك امنيتي غرب آسيا شكل مي گيرد. در اين ميان رويكرد سازمان پيمان آتلانتيك شمالي به عنوان بزرگترين نهاد نظامي امنيتي
جهان حائز اهميت ويژه است. ناتو اساساً حوزه هدف فعاليت خود را در محدوده قاره اروپا تعريف و
تعيين نموده بود. اما آن تعريف طي سال هاي اخير و به ويژه پايان جنگ سرد دچار تحول و تغيير
شده است. يكي از دلايل اصلي اين تغيير استراتژي بازتعريف نقش و عملكرد اين نهاد براي توجيه
موجوديت پيمان بين آمريكا و اروپا مي باشد. اما باوجود اين، رويكرد دو سوي آتلانتيك به نوعي در تعارض در مواجهه با بحران هاي بين
المللي است. اروپا با توجه به اولويت اقتصاد و توسعه سياسي بر اساسنامه اوليه و تعريف محدود از
آن پايبند است اما آمريكا خواستار تفسير موسع از آن و گسترش ماموريت ها به وراي مرزهاي
اروپاست. لذا در بحران هاي امينتي خاورميانه و غرب آسيا نيز دو رويكرد قابل تصور است؛ عدم
مداخله و نظارت بر امور و ترجيح حل و فصل مسالمت آميز منازعات با ملاحظه هنجارهاي غربي
كه اولويت اروپايي است و ديگري مداخله مستقيم نظامي و تعيين روند امور كه خواست امريكا است.
طبعاً رويكرد اروپائي به منافع ملي جمهوري اسلامي ايران نزديكتر است كه خواستار پيشبرد امور
منطقه با مشاركت كشورهاي منطقه و ملاحظه منافع و ارزش هاي محلي است. افزايش نقش آفريني
ناتو تحت رهبري آمريكا تهديدات فزاينده اي را به همراه خواهد داشت و البته به تعميق بحران هاي
امنيتي مي انجامد.
|
|
Researchers
|
Ali akbar Kiani (First researcher)
|