|
Title
|
بهبود خروجي هاي نوآوري با تمركز بر شاخص انگيزش كارآفريني: رويكرد پويايي شناسي سيستم ها
|
|
Type
|
Article
|
|
Keywords
|
خروجي هاي نوآوري، شاخص انگيزش كارآفريني، كارآفرين فرصت گرا و اجباري، پويايي شناسي سيستم ها.
|
|
Abstract
|
پژوهش حاضر براي توضيح رابطه مبهم ميان كارآفريني و نوآوري، از شاخص انگيزش كارآفريني (نسبت كارآفريني با انگيزش فرصت گرا به اجباري) استفاده كرده است و به بررسي امكان بهبود خروجي هاي نوآوري ايران (خروجي هاي خلاقانه و خروجي هاي دانشي و فناورانه) با تمركز بر عوامل اثرگذار بر شاخص انگيزش كارآفريني با استفاده از رويكرد پوياييشناسي سيستمي پرداخته است. بدين منظور، داده هاي پژوهش از گزارش هاي بين المللي كارآفريني و نوآوري استخراج و سپس روابط علي و معلولي ميان متغيرها با استفاده از نرم افزار ونسيم DSS طراحي و در بازه ي زماني 1387-1419 براي ايران شبيه سازي شد. پس از اعتبارسنجي الگوي پژوهش، سياست هاي بهبود شاخص هاي خروجي هاي نوآوري مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان مي دهد، بر خلاف پژوهش هايي كه نشان دادند، فساد به عنوان روان كننده چرخ اقتصاد، محركه خوبي در جهت افزايش كارآفريني فرصت گرا از طريق اثرات رشوه، مي باشد، رابطه ميان فساد با نسبت كارآفرينان فرصت گرا به اجباري، معكوس و دو طرفه است. بنابراين، سياست هاي كنترل فساد نظير ثبات سياسي اثر قابل توجهي بر بهبود امتياز شاخص انگيزش كارآفريني و خروجي هاي نوآوري دارند. همچنين، يكي از سياست هاي كنترل فساد، افزايش رقابت است. در اين راستا، اثر رقابت بر فساد در پژوهش هاي تجربي متناقض است. اين پژوهش نشان مي دهد در زمان اعمال سياست هاي حمايتگر نظير (آزادي كسب وكار و توسعه مالي)، رقابت، فساد را كاهش مي دهد. چرا كه كارآفرينان فرصت گرا، با تشديد رقابت محلي منجر به كاهش اخذ رانت توسط مقامات دولتي مي شوند. بنابراين كارآفريني فرصت گرا نسبت به اجباري، شرايط ارتقاء رقابت، تغييرات نهادي و كنترل فساد را فراهم مي سازد و منجر به ارتقاء نوآوري مي شود.
|
|
Researchers
|
Zaeimeh Nematolahi (First researcher) , bahareh maleki (Second researcher) , Abdolmajid Mosleh (Third researcher)
|