|
Title
|
امكان سنجي جداسازي قطعات ناشناخته با روش مبتني بر PCR با استفاده از پرايمر هاي اختصاصي ژن و لغزان عمومي مبتني بر جايگاه هاي برش آنزيم هاي محدودالاثر: استفاده از ژن گيرنده LDL انساني به عنوان الگو
|
|
Type
|
Thesis
|
|
Keywords
|
پيمايش كروموزومي – جداسازي قطعات ناشناخته – پرايمر لغزان جهاني - واكنش زنجيره
اي پليمراز- آنزيم محدود كننده
|
|
Abstract
|
شناسايي توالي هاي ناشناخته مجاور با يك توالي شناخته شده كاربردهاي گوناگوني دارد، از
جمله مي توان به شناسايي محل وارد شدن باكتريوفاژ ها ، محل جفت شدن ترانسپوزون ها،
شناخت عوامل تنظيم كننده ژن ها و همچنين جهت ساخت وكتورهاي اختصاصي اشاره كرد.
انواع روش ها براي شناسايي توالي هاي ناشناخته وجود دارد كه اغلب به سه دسته كلي وابسته
به جايگاه برش، وابسته به آغازگر و وابسته به بسط توالي تقسيم بندي مي شوند . يكي از اين
روش ها مبناي كيت Walker Genome ساخت شركت كلون تك است. در اين كيت از آنزيم هاي
با جايگاه برش هاي توليد كننده انتهاهاي صاف استفاده شده است كه براي الحاق مشكالت زيادي
دارند . به همين علت استفاده از آغازگر هاي لغزان جهاني مورد توجه اين پژوهش قرار گرفت.
اين آغازگرها در يك يا چند نقطه از آنها احتمال حضور چند نوكلئوتيد به طور همزمان وجود
دارد .براي ارزيابي اين روش بهينه سازي ما از آغازگر هاي اختصاصي بخشي از ژن LDL
Receptor انساني استفاده كرديم . در ابتدا با توجه به محل برش آنزيم هاي محدوداالثر در ژن
چهار نوع آغازگر 1Sma,Nrse1,Apal1,Mfe طراحي شد كه از بين آنها تنها با آغازگر 1Apal
نتيجه ي مور د نظر گرفته شد . سپس براي تاييد نتيجه، اين آغازگر را با استفاده از الگو هاي
متفاوت از نوكلئوتيد هاي لغزان طراحي كرديم و نتايج مجدّداً تكرار شد . با توجه به نتايج به
دست آمده پس از حركت محصوالت روي ژل آگارز و مشاهده باند هاي حدود 1100bp، به نظر
مي رسد روش ذكر شده در اين پژوهش توانسته است از تكثير قطعات غير اختصاصي جلوگيري
كند و در جداسازي قطعات هدف موفق عمل نمايد .
|
|
Researchers
|
narges zare (Student) , Seyed Javad Hosseini (Primary advisor) , Amirhossein Ahmadi (Primary advisor)
|