|
Title
|
جغرافياي مذهبي خليج فارس در سده هاي نخستين اسلامي
|
|
Type
|
Thesis
|
|
Keywords
|
خليج فارس، جغرافياي تاريخي، سده هاي نخستين اسلامي، قرامطه، اباضيه
|
|
Abstract
|
منطقه ي خليج فارس از دوران قديم در بسياري از حوادث تاريخي نقش داشته است. اين آبراه همانند پلي براي تبادل فرهنگ و مذهب و تجارت بوده است. با گسترش اسلام در منطقه خليج فارس، اين منطقه صحنه-ي كشمش و ستيزهاي مذهبي بسيار شد. در پايان نامه حاضر به بررسي اديان و مذاهبي كه در منطقه خليج فارس حضور پيدا كردند مي پردازيم. بيشتر مطالب مورد استفاده اين پايان نامه از منابع تاريخي و جغرافيايي سده نخستين اسلامي جمع آوري شده كه نشاندهنده پراكندگي انواع اديان و مذاهب در منطقه هستند. لذا پرسش اصلي اين پايان نامه اين بوده است كه علت حضور اديان و مذاهب مختلف در منطقه ي خليج فارس در سده هاي نخستين اسلامي چيست؟ اين پژوهش تاريخي به روش توصيفي-تحليلي و با شيوه ي مطالعه ي كتابخانه اي انجام شده است. بحث توزيع فضايي مذاهب و بستر و زمينه هاي جغرافيايي آن نشان دهنده ي ميزان اهميت محيط در جذب نحله ها فرقه ها مي باشد. به گونه اي كه بجز زردشتياني كه از قديم در سواحل و جزاير شمالي خليج فارس سكونت داشتند و يهوديان و مسيحياني كه به دلايل بازرگاني جذب منطقه شده بودند، اكثر مسلمانان از فرقه هايي بودند كه دولت مركزي آنان را طرد كرده بود. از اين فرقه ها مخصوصا مي توان از قرامطه و اباضيه نام برد. چنين به نظر مي رسد كه جزاير و كرانه هاي خليج فارس به دليل دور بودن يا سختي دسترسي به آنها از مركز خلافت و همچنين شرايط مناسب براي دفاع از خود مورد توجه بسياري از داعيان مذاهب مختلف قرار گرفته است.
|
|
Researchers
|
Zahra Keshavarz (Student) , Hamidreza Peighambari (Primary advisor) , Hamid Asadpour (Advisor)
|