|
Title
|
باستان گرايي در سروده هاي مهرداد اوستا
|
|
Type
|
Article
|
|
Keywords
|
ادبيات معاصر، باستان گرايي، حماسي، مهرداد اوستا
|
|
Abstract
|
هر نوع ادبي داراي زبان مخصوص به خود است كه آن را از ديگر انواع متمايز مي كند. نوع ادبي حماسه نيز زبان خاص خود را دارد. زباني كه در سطوح واژگاني، نحوي، بلاغي و محتوايي، شاخص هاي خاص خود را دارد. از سوي ديگر، زبان حماسي در گذر زمان و به دنبال گسترش حماسه سرايي، در سطوح مختلف دچار تحول مي شود اما هر اثر حماسي، با زبان معيار كه در شاهنامه فردوسي است سنجيده مي شود. مهرداد اوستا از پيشروان شعر اعتراضي ادبيات معاصر است كه در سروده هاي اعتراضي و حماسي خود سعي كرده است اشعار خود را بر اساس زبان معيار حماسي بسرايد. اين مقاله با روش توصيفي – تحليلي به بررسي باستان گرايي در شعر مهرداد اوستا مي پردازد. نتايج نشان مي دهد كه او در سطوح مختلف موسيقيايي، واژگاني و محتوايي توانسته است شعر خود را به زبان معيار حماسي نزديك كند. ازنظر بلاغي، هرچند اشعار اوستا به نظر ساده و عاري از فنون ادبي مي نمايد؛ اما تقريباً و با استفاده از تشبيهات محسوس به محسوس و تشبيهاتي كه داراي ركني كه مضمون حماسي داشته باشد و نيز اغراق و مبالغه، توانسته داست موازين زبان معيار حماسي را رعايت كند. ازنظر نحوي، اوستا توانسته است به آساني هنجارهاي نحوي را رعايت كند و به ياري آن ها و به ياري آن ها، فضاهايي حماسي خلق كند. در بخش محتوايي نيز، شاعر ضمن استفاده از بن مايه هاي حماسي و استفاده از روايات پهلواني و ملي توانسته است، سروده هاي خود را به عنوان اشعاري حماسي براي مخاطب دلپذير نمايد.
|
|
Researchers
|
mohammad mohamadi (First researcher) , Hossein Salimi (Second researcher)
|