|
Title
|
معنا شناسي واژة عذاب و تركيب هاي اضافي آن در قرآن كريم با تاكيد بر رابطه هم نشيني
|
|
Type
|
Article
|
|
Keywords
|
قرآن كريم معنا شناسي رابطه هم نشيني عذاب تفسير
|
|
Abstract
|
معنا شناسي شاخه اي از دانش زبان شناسي است كه نقش مهمي در فهم قرآن مجيد دارد؛ زيرا از طريق بررسي واژگان در سياق آيات مي توان به معناي دقيقي از واژه دست يافت. مفهوم «عذاب» از مفاهيم پر بسامد در قرآن كريم است كه به تنهايي نتيجه طبيعي عمل فرد است و دلالت بر شدت ندارد؛ امّا هم نشيني آن در تركيب هاي اضافي با كلماتي چون: «حريق»، «سعير»، «حميم» و غيره حالت و شدت آن را بيان مي كند. نگارندگان برآنند تا به اين سؤال مهم پاسخ دهند كه تركيب هاي اضافي واژه ي عذاب بر اساس رابطه ي هم نشيني چه تأثيري در معنا و تفسير اين واژه دارند؟ ساختار آيات «عذاب» در تركيب هاي اضافي، نشان دهندۀ تأثير اين مفاهيم بر واژه ي عذاب و حد و مرز اين واژه همراه مضاف اليه هاي گوناگون آن است؛ به عنوان مثال عذاب حميم نشان دهنده ي عذاب با آبى جوشان در منتها درجه حرارت است. عذاب سعير نشان دهنده ي عذاب با آتشي است كه زبانه كشيده و سوزنده است به همين جهت آتش در عود را به دليل نداشتن اين شرايط سعير نمي گويند. اكثر آيات عذاب در تركيب هاي اضافي آن اُخروي و فقط در چهار آيه دنيوي است و در بيشتر آيات شدت عذاب آخرت با كلمات أكبر، أبقي، أشد، أشقّ و أخزي نشان داده شده كه نشان مي دهد اين عذاب بزرگ تر و سخت تر از عذاب دنيايي است. اين پژوهش با روش توصيفي- تحليلي روابط واژه ي «عذاب» را با ديگر مفاهيم هم نشين آن درتركيب هاي اضافي مورد تحليل قرار مي دهد تا تأثير اين تركيب ها بر واژه ي عذاب و حد و مرز اين واژه در آنها مشخص شود.
|
|
Researchers
|
Hossein Mohtadi (First researcher) ,
|