|
Abstract
|
دانسته هاي ما دربارۀ ارتباطات دريايي و حضور ايرانيان در يمن به دوره هايي چون ساسانيان و سده هاي نخستين اسلامي محدود مي شود. از سويي در پژوهش هاي پيشين، حضور و اثرگذاري هخامنشيان در بخش-هاي مختلفي از شبه جزيرۀ عربستان يعني بحرين، عمان و شمال عربستان تا حجاز، با تكيه بر اسناد و مدارك مادي و متني مورد بحث و بررسي قرار گرفته است. اما به سبب فقدان منابع تاكنون هيچ تحقيق مستقلي دربارۀ ارتباط هخامنشيان با يمن انجام نشده است. سوال اين است كه آيا هخامنشيان از اين سرزمين كه به «عربستان خوشبخت» شهرت داشت، بي خبر يا نسبت به آن بي اعتنا بودند؟
اشاره هاي پراكنده به بازرگانان سبا در متون اين دوره نشان مي دهد كه اين سرزمين از نظر اقتصادي با تجارت بخورات پيوندي جداناشدني داشت. درنتيجه دور از ذهن نيست كه هخامنشيان كه به گواه گزارش هرودوت سودي كلان از منافع اين تجارت كسب مي كردند، درپي تماس با اين سرزمين برآمده باشند. در اين باره بايستي به اكتشافات دريايي و حفر ترعه نيل در زمان داريوش اشاره كرد كه به هدف برقراري ارتباط ميان مصر و هند و ايران طراحي شده بود. اين اقدامات بي ترديد برقراري ارتباط با عربستان جنوبي را نيز تقويت مي كرد. همچنين به نظر مي رسد برخي از مدارك باستان شناختي نيز نشان از تأثيرات هنري هخامنشيان بر اين سرزمين دارد.
|