|
Title
|
سنجش رضايتمندي ساكنين سكونتگاه هاي غيررسمي از شاخص هاي توسعه اجتماعي، نمونه مطالعه: شهر همدان
|
|
Type
|
Article
|
|
Keywords
|
اسكان غيررسمي توسعه اجتماعي كيفيت زندگي رضايتمندي ساكنين همدان
|
|
Abstract
|
سكونتگاه هاي غيررسمي را مي توان نمونه بارزي از محيط هاي با سطح پايين توسعه اجتماعي قلمداد كرد كه ساكنان آنها با مشكلات و محدوديت هاي عديده اي مواجه هستند. از همين رو در اين پژوهش، شاخص هاي توسعه اجتماعي از طريق پرسشنامه از ساكنين پنج سكونتگاه غيررسمي در شهر همدان مورد پرسش قرار گرفته است. متغيرهاي مورد بررسي به كمك مدل تحليل عاملي در پنج عامل «تعاملات اجتماعي»، «توان اقتصادي»، «خدمات محلي»، «توزيع خدمات» و «حق شهروندي» دسته بندي شده اند. همچنين ارزيابي امتيازات عاملي در محلات مورد بررسي نشان مي دهد ترتيب محلات بر مبناي سطح رضايتمندي ساكنين از توسعه اجتماعي شامل منوچهري، مزدقينه، خضر، حصار و ديزج بوده است. در ادامه به كمك مدل تحليل رگرسيون چندمتغيره خطي وزن عوامل پنجگانه در تحقق رضايت از توسعه اجتماعي محاسبه شده است كه عامل توان اقتصادي با وزن 0.429 بيشترين تاثير را نشان مي دهد. نتايج پژوهش نشان ميدهد اولويت نخست افزايش رضايت ساكنين از توسعه اجتماعي در تمامي محلات مربوط به عامل «توزيع خدمات» است. در وهله بعد اولويت توسعه اجتماعي براي محلات حصار و ديزج مربوط به عامل «توان اقتصادي»، براي محلات خضر و مزدقينه مربوط به عامل «حق شهروندي» و براي محله منوچهري مربوط به عامل «خدمات محلي» است. بنابراين اصلي ترين راهبردي كه ميتواند در دستور كار مديران شهري قرار گيرد، ايجاد توازن و عدالت در توزيع خدمات و زيرساخت ها در سطح شهر همدان و سوق دادن كاربري هاي خدماتي و عمومي به سمت محلات غيررسمي خواهد بود.
|
|
Researchers
|
mohammadreza haghi (First researcher) , Ehsan Heidarzadeh (Second researcher)
|